Opnar baren sin for kristne kvinner: – Dei har gode verdiar

Det koker på puben. Lokalet er i ferd med å fylles av 130 damer fra Rogaland.

Det er 27. november og klart for Damer i Byen julespesial.

Fleire har møtt tidleg opp for å sikre seg orkesterplassar, pizza og noko godt i glaset.

Ti minutt før arrangementet startar er alle dei 130 plassane tekne, og vel som det.

Minst halvparten av damene her går ikkje i kyrkja til vanleg, ifølgje intiativtakar Elisabeth Kindervåg Husveg.

– Kva byggjer du det på?

– Me som arrangerer dette kjenner dei fleste kristne damene her og veit at dei tek med seg svigerinner, kollegaer, naboar og venninner. Då får du eit estimat at minst halvparten ikkje er kyrkjeaktive, seier ho.

Ville ikkje vere i kyrkjebygg

Damer i byen er ein organisasjon med utspring i Filadelfia Kristiansand, som arbeider for vekking blant damer.

Ble frelst gjennom kristent damenettverk: – Jeg var den største skeptikeren

På dei såkalla storsamlingane er møteforma avslappa og personleg, ifølgje organisasjonen sjølv. Kanaanspråket er strippa ned. Ofte er det sofaprat med vitnesbyrd, appell og invitasjon til frelse og forbøn.

Målgruppa er damer som er nysgjerrige på kristen tru og deira kristne venninner.

Ofte blir storsamlingane arrangert i kyrkjebygg.

Damer i byen Jæren tenkjer annleis.

Leiger utestad

Dei peila seg ut den western-inspirerte saloonen til Hans Berge Stokkeland på Ogna, lengst sør på Jæren.

– Me ser frå anna kristent arbeid at ein del folk kjem aldri til å oppsøkje arrangement så lenge det er i kyrkjelydshus, uansett kor lågterskel det er, seier initiativtakar Elisabeth Kindervåg Husveg.

– I media høyrer du berre om dei som skrik høgt og er negative til kristen tru, men folk er opne og søkande. Det er ikkje tvil om det, det er derfor det er så lett å få med seg folk her, seier Husveg.

– Det er veldig triveleg at dei kristelege legg arrangementa sine til Ogna scene, seier eigar, Hans Berge Stokkeland.

Fem gonger det siste året har kulturscena hans vore vertskap for dei kristne storsamlingane til Damer i Byen Jæren (DiB).

Fra sidelinja har nattelivsgründeren lytta til lovsongar, vitnesbyrd og frelsesbøner med nysgjerrigheit.

Han er ikkje åleine, ifølgje Kindervåg Husveg.

– Heilt gira

– Korleis har responsen vore så langt?

– Kyrkjeframande er blown away. Dei blir heilt gira. Eg trur dei får litt sjokk over at me kan snakka så mykje om Jesus og framleis vera så avslappa, sier Husveg.

– Kvifor?

– Dei trur det er kjedeleg, seriøst og alvorleg å vera kristen, men her går spøk og alvor hand i hand. Me ler gjennom tårer, seier Husveg.

Frå kristne på Jæren har dei fått både positiv og negativ respons.

Lovsongsleiar utan møtekondis

Lovsongsartist Bård Guldbrandsen med band, inkludert Hans Berge Stokkeland sjølv på gitar, opnar julespesialen.

Guldbrandsen smiler til dei 130 damene som ser forventningsfullt opp på scena.

– Deilig, seier han.

– Her var det mykje folk. Mykje damer.

Den joviale austfold-dialekta til Gulbrandsen har ein openbar skulder-nedsenkande effekt på jær-damene.

– Eg er tømmermann og har ikkje så god møtekondis, så viss nokon kjenner det blir litt langt, så er det helt greitt.

Latter i publikum.

– Me byrjar med ei skikkeleg julesalme, som det smakar støv og luktar drit av, held lovsongsleiaren fram.

Tonane til Nordnorsk julesalme fyller Ogna scene. Uti andre verset syng heile baren med, på eige initiativ.

Allsongen held seg gåande vidare inn i salmeslageren, Navnet Jesus. Så er det tid for vitnesbyrd.

Delte vitnesbyrd

Gospelmusikar, Ingrid Kjosavik, fortel om sin veg med å ta avstand frå foreldra si tru, pushe grenser som tenåring, bli gravid som 18-åring og kristen som 23-åring.

I dag er ho ein kjend gospelstemme i Noreg, mellom anna frå Stavanger gospel campany. I kveld syng ho for det meste julesongar.

Idet ho kjem til «Silent night» og «sleep in heavenly peace» er det fleire som har funne kvila.

Ei har sige langt ned i godstolen og kviler hovudet trygt på stolryggen. Ei anna har inntatt horisontalen og slengt føtene oppå sofa-armlenet. Joggeskoa svaiar forsiktig i takt med med musikken, auga er lukka og munnen formar seg i eit lite smil.

Syng om frelsaren

Det glitrar i lipgloss, smykke og nylakka negler i western-saloonen på Ogna. Men det er også plass til einsemda, stresset og mørket bak julefasaden.

– Jula kan vere heilt fantastisk, men ho kan og vera «berre drid», ifølgje Ingrid Kjosavk.

Silje Sandanger fortel om saknet etter sin biologiske familie rundt juletider og Jesus som kom for dei syndige, nedbrotne og fortapte.

Silje lengta etter sin ukjende far. 38 år gammal fann ho han

– Sånn sett er eg i målgruppa, seier ho tørt.

Randi Skjørestad følgjer opp med eigenskriven song om å sakne nokon å feire jula med og Jesus som vil vera din ven.

Når samlinga går mot slutten inviterer Elisabeth Kindervåg til det ho seier ligg hjarta hennar nærast: frelse og bøn.

Bård Guldbrandsen avsluttar med ei fredssalme, som han fortel er skriven under den blodige tredagarskrigen i 1850.

Deltakarane spissar øyra.

Når deltakarane får høyre at det er «Deilig er jorda», som dei skal reise seg og syngje, lar dei seg ikkje be to gonger.

Så fyller 130 damestemmer Grønefed kulturtun med lovsong: «fred over jorda, menneske fryd deg, oss er ein evig frelser født».

– Gode verdiar

Det er ein nøgd Ogna scene-eigar, Hans Berge Stokkeland, som snakkar med Dagen etter damer i Byens julespesial.

– Det var litt uvant med lovsong og bodskapen første gongen, men det er fascinerande, det dei får til, seier Stokkeland.

– Kva har vore det mest interessante å vere vitne til?

– Intervjua og bodskapen som dei deler. Folk er ærlege og personlege, det er kjekt å sjå.

– Eg er ikkje kristeleg sjølv, men eg ser dei har gode verdiar, legg Stokkeland til.

Håpar på fleire kristne arrangement

I tillegg til Damer i byen har Ogna scene tre «Salmer på pub»-arrangement» og eitt «Åge Samuelsen-perler» på programmet i tida som kjem.

Kirke starter gudstjenester på pub: – Bare å ta seg en halvliter, sier prest

Fleire av arrangementa er fullbooka.

– Kva betyr det for ein kulturscene å ha kristne aktørar på scena?

– Det aukar mangfaldet, og det er jo ein vanvettig marknad for denne type arrangement. Fleire av dei er heilt fullbooka, seier Stokkeland.

At kristne arrangørar vil bruke utestaden hans opplever han som «ei tillitserklæring».

– Eg håpar det blir mange fleire. Dei er hjarteleg velkomne.

Og fleire skal det bli. I februar startar Damer i Byen workshops på Ogna scene, der tilgjeving blir tema. Storsamlingane flyttar til større lokale i kulturhuset på Bryne for å få plass til fleire.