Sterkt om foreininga med Kristus

For å seia det med ein gong: Denne boka skulle ha vore meldt for lenge sidan, både fordi ho kom ut i fjor og fordi ho er viktig og god. Stein Solberg har arbeidd mykje med det vi kallar kristen mystikk eller Kristus-mystikk, som går på den inderlege og personlege foreininga mellom ein kristen og Kristus.

Det er sagt at dette er første boka i ein serie på tre om Kristus-mystikken, der dei to andre er «Forenet med den Elskede» og «Forenet med Kristi vilje», men boka er altså skriven etter desse to bøkene. Frå ei side sett er det store tema om Kristus-mystikk samla opp i denne boka, og frå ei anna side sett er her grunnlaget for det som vert meir utfalda i dei to andre bøkene.

Ved at denne boka orienterer seg ut frå den treeinige Gud, spenner ho om alt som kan seiast om kristen mystikk, og ho tek opp omtrent alt av sentrale lærespørsmål og det som går på det personlege truslivet.

På omslaget heiter det at boka «tar oss inn i sannheten og dybdene i Jesu inkarnasjon, i nådemidlene, omvendelsen, rettferdiggjørelsen, bønnen og helliggjørelsen», og det stemmer. Det er faktisk slik at boka tek opp enda meir, slik som kva kristen mystikk er, den kristnes liv og tenest, spørsmål som går på kjønn, identitet og etikk – for å nemna ein del.

Tema og innfallsvinklar er så mange at eg skal ikkje gå inn på kva som vert sagt på dei ulike områda. Etter mitt skjønn er det heile vegen svært bra. Det er bibelsk baser, det orienterer seg ut frå lov og evangelium med rettferdiggjering ved tru som det berande i kristenlivet, og det har sterke sjelesørgeriske element i seg.

Solberg er svært godt inne i det bibelske materialet, men han er minst like godt orientert i alt som har vore skrive om dei aktuelle tema ut frå Kristus-mystikken frå oldkyrkja og fram til i dag, og innan ulike kyrkjesamfunn og åndelege retningar. Vi får ei god orientering og innføring i denne typen litteratur, og han auser av desse kjeldene med raus hand, særleg frå oldkyrkja og reformasjonen. Det er nesten ufatteleg kva Solberg har sett seg inn i av gammal og ny litteratur.

Boka er omfattande, og det tek si tid å lesa henne. Det er mykje stoff, og det er ein del repetisjon med nye innfallsvinklar. Slik må det nesten verta, sjølv om eg nok tenkjer at det kunne vore korta litt ned her og der. Det er altså mykje stoff å lesa og ta til seg, og det er mykje som skal fordøyast fordi det ikkje berre er lære, men det er personleg. Solberg gjev også frå eiga erfaring, både frå sitt personlege liv og frå tenesta. Dette gjer boka ekstra livsnær.

Generelt vert vi i denne boka ført djupt inn i bibelsk materiale til evangelisk frigjering for tru, liv og teneste. Det går i djupna fordi både loven og evangeliet får sin rettmessige plass.

Det er på ein måte ikkje ei lettlese bok, ikkje fordi ho er tungt skriva, men fordi her er mykje å ta til seg, og til tider er det i litt uvant språkbruk og innfallsvinkel. Eg takkar for boka og vonar ho får mange lesarar – og eg vonar folk tek seg god tid når dei les, og gjerne mediterer litt etter kvart ut gjennom boka.