Barnets høgtid

Sidan midt på 1800-talet har julefeiringa på mange måtar stått i barna sitt teikn. Det passa godt med den nasjonale og folkelege danninga i tida. Tradisjonen med juletrefest blei til, svært ofte på initiativ frå lærarstanden i bygd og by, og dermed noko som var retta mot barna.

Gustava Kielland gav oss songen «O jul med din glede», tidenes mest brukte songleik rundt juletreet. I det låg òg ein appell til barnet. Samtidig skreiv Marie Wexelsen sin vakre song, «Eg er så glad kvar julekveld», om han som «let opp for alle små sitt vene paradis».

Jula som eg vaks opp med, bar denne forventninga på borna sine premiss. Jula hadde det eine barnet som sentrum, men den næraste kretsen rundt Jesus-barnet var alle oss barna. Det var noko symbolsk fint med at barna alltid utgjorde ringen tettast på juletreet.