Debatt

BEDEHUS: Det trengst bedehusleiarar som viser ein annan veg. Ikkje attåt folkekyrkja, men alternativ, skriv Ottar Mikael Myrseth.

Bedehuset attåt folkekyrkja

Publisert Sist oppdatert

Takk til Harald Myklebust for gode ord i Dagen tysdag 14. mai. Innimellom godorda undrar han seg over ein biletbruk eg har nytta. Det har aldri vore mi meining å snakke ned bedehuset. Tvert imot å utfordre det til å ta sin eigen tradisjon inn i vår tid.

Lenge har god bedehus-skikk vore å gå i kyrkja på føremiddag og bedehuset om kvelden. Slik var det inntil for ein generasjon sidan, men bør ikkje vere det i dag. For Den norske kyrkja er ikkje det ho var.

Som Myklebust seier, har mange i bedehusland alt reagert på den liberale retninga folkekyrkja har gått, meldt seg ut og i staden engasjert seg i eigne forsamlingar. Nettopp. Dei har skjøna at bedehuset sitt utgangspunkt å vere supplement, vere «attåt» folkekyrkja, ikkje held i våre dagar.

At det enno finst gudfryktige, bibeltruande prestar i Den norske kyrkja, er det ikkje tvil om. Men denne kyrkja har stengd dørene inn. Du kan i praksis ikkje bli prest eller biskop der om du trur og lærer som førre generasjon gjorde.

Om du held fast på at Skaparen skapte oss som menn og kvinner og gav oss kjønnsspesifikke oppdrag. Om du praktiserer at presteteneste er for menn og at ekteskapet er for mann og kvinne. Då høyrer du ikkje til der.

Mange er alt kasta ut. Det står att å sjå kor lenge det forførande vedtaket om to syn i ekteskaps-spørsmålet vert ståande. Men folkekyrkja har lagt om kursen så sterkt at gamaltruande bedehusfolk ikkje kan bli ståande utan å ta skade på sitt samvit.

Difor trengst det bedehusleiarar som viser ein annan veg. Ikkje attåt folkekyrkja, men alternativ. Det trengst forsamlingar som tek imot folk føremiddag og kveld, både til dåp og til altars. Det trengst leiarar som forvaltar sakramenta, varetek kyrkjeordningar og liturgiar og omgjev folket sitt med all åndeleg omsorg dei treng frå krubbe til grav. Noko anna ville vere å halde fram som om 1800-talet varer enno.

Leitt er det at dei utmelde har vald ulike vegar. Det svekkjer kyrkja. Men å halde fram som om ingenting har hendt, er forførande.

Powered by Labrador CMS