For å lese denne saken må du være abonnent

Et abonnement gir tilgang til alt innhold og vi har følgende tilbud

5 uker - 5 kroner Du kan betale med vipps

Deretter kr 299,- pr måned. Automatisk månedlig fornyelse til ordinær pris. Ingen bindingstid, du sier selv opp når du ønsker

Er du allerede abonnent?

KJØP

Meninger

Marit Hårklau Ådnanes, dagleg leiar i Indremisjonssamskipnaden, framfor Leirvik bedehus på Stord

Bedehuset – ein stad for godversdagar?

Publisert Sist oppdatert

Temaet omkring sorgarbeid på bedehuset har vore oppe som tema i det siste. Temaet trefte meg, og det er tid for å samtala meir om dette. I ein leiar i Dagen vart det sagt at «ingen er tent med at bedehuset fungerer som eit fellesskap for godversdagar».

Rett nok er det ulikt korleis sorgarbeidet på dei ulike bedehusa fungerer. Det er mange gode eksempel på diakonalt arbeid, men fleire stader er det gjerne meir etter enkeltmenneske sitt initiativ enn at det er initiert frå leiinga. Generelt har bedehusbevegelsen eit utviklingsområde på sorgarbeid.

Litt nysgjerrig har eg sett igjennom ImF si bedehushandbok på temaet. Sjølv om det er tid for revidering på fleire område, er den framleis aktuell. Den har relevante kapittel om gravferd og diakoni mellom anna. «Indremisjonen bør velge ut noen til å ha ansvar for diakoniarbeidet», står det. Så er det likevel ofte sprik mellom ønska situasjon og tilgjengelege ressursar.

Powered by Labrador CMS