Biskopane med gradert menneskeverd

Det er ei kjent sak at den som gir seg ut på ein glidebane, garantert rutsjar nedover. Det gjeld fysisk og det gjeld i etiske spørsmål, og i mange andre samanhengar. I samband med forslag til ny abortlov, altså ny fosterdrapslov, vert dette tydeleg i mange samanhengar.

Der det kanskje er alle tydelegast, er hjå biskopane i Den norske kyrkja med preses i spissen. Avstanden frå Per Lønning til Olav Fykse Tveit er som lysår. Det same er uttalar frå bispemøtet på 70-talet og framover til dei vi har fått dei seinare åra, som har sitt botnmål i høyringssvaret til framlegget til ny abortlov.

Det er ikkje berre det at bispekollegiet uttalar seg svakt og feil, men dei driv med rein sjølvmotseiing – og hevdar enda til at det er indre samanheng i det dei seier, og meiner alle må sjå det. Det er nesten som ein ikkje kan tru at høgt utdanna menneske i sentrale posisjonar seriøst kan få seg til å skriva det dei gjer, i alle fall ikkje i eit spørsmål som gjeld liv og død.