Debatt
SAMLOKALISERING: Veljarane skal gjetast fram til urnene, når dei no likevel er ute for å røysta, skriv Egil Morland.
Cornelius Poppe / NTB
Bør mange delta i kyrkjeval?
Ordninga med val knytt til kyrkjehuset etter ei gudsteneste har vore brukt sidan det første soknerådsvalet vart halde i 1923. Dette spring ut av sjølve kyrkjeforståinga: Kyrkja er forsamlinga av dei truande, der ord og sakrament vert forkynt og formidla på rett vis.
Spørsmålet signaliserer ein politisk svært ukorrekt posisjon. Men den er ikkje min. Både i Dagen og Vårt Land skriv prof. Emer. Karl Øyvind Jordell at han «vet» at hvis Bønnelista og Frimodig kirke vinner fram, vil vi slippe strevsomme valgordninger. Og valgdeltagelsen vil synke til en tredel av hva den er nå. Det ser ut til å være det de to partiene ønsker.»
Direkte sagt: Dersom den gamle (les: den einaste gjeldande inntil svært nyleg!) valordninga vert fylgd, vil vi sleppe strevsame valordningar. Konsekvensen av dette er låg valdeltaking. Det er også det somme konservative bakstrevarar ønskjer.
Kva er det som skjer? Jordell opprettar ein stråmann, nemleg ein tenkt motivasjon for eit standpunkt, i staden for å debattera sjølve standpunktet. Det er ein svært vanleg metode i offentleg debatt. Gevinsten er at hans eige standpunkt trer fram som etisk meir høgverdig enn motparten sitt. Og saka vert flytta over frå politisk (her: sakleg) prøving til moralisering.
