Dei kom ikkje

Eg veit ikkje om du har høyrt dette: «Det nyttar ikkje å ha møte for der kjem ikkje folk.» Korleis kan ein vita at det ikkje kjem folk, når der ikkje er møter? Det er ikkje Herren som har denne innstillinga. Men den er ikkje ny.

Då Kinamisjonen var danna, og ei av kvinnene som var med på danninga, var på båten heim kom ein kar bort til henne og sa: – Det er nyttelaust å driva misjon i Kina, det er som å strø mjøl på havet.

– Men Gud har mjøl nok, svara ho.

Når fallet var eit faktum. Synda var komen inn i verda. Dei to var redde. Han dei hadde synda mot, flykta dei frå. Dei skjulte seg i redsle. Dei gjekk ikkje til han, men han kom dit dei var. Han kom til dei redde, til dei flyktande. Han sa ikkje, og handla ikkje ut frå at det ikkje nytta.

Dei fann ord

I Egypt levde dei i trelldom, levde i eit samfunn som hadde det til felles at dei var trælar. Dei måtte gjera det andre kravde. Der oppsøkte Herren dei i trelldommen, der dei ikkje såg nokon utveg. Herren fann Moses der han var. Sette han inn i ei vonlaus oppgåve. Herren sette han til det. Han valde ikkje den oppgåva, men vart valgt.

«Nytta ikkje», er eit uttrykk, ja, ei innstilling som ikkje råder i himmelen.

Jesus samla mykje folk, og tala til dei. Han var også for den eine. Han var ved brønnen før den eine kvinna kom. Kor ofte tok han seg ikkje av den eine. Ja, han tek seg av den eine også i dei store flokkane.

Eg har gått på bibelskule mesteparten av livet

Misjon er å gå. Jesus sa noko om det. Bad dei ikkje kalla inn til Jerusalem. Han sa: «Gå ut.» Han for ut til landsbyane ikkje berre storbyane.

For år attende var me i Etiopia. Der fekk me vera med til ein landsby der Guds ord aldri hadde blitt forkynt.

«Han som er sterkare enn satan», var for dei ukjent. Evangeliet kom til dei, dei måtte ikkje koma til nabolandsbyen som hadde fått evangeliet. Nei, evangeliet kom til dei.

Nordmenn måtte ikkje reisa til Jerusalem, nei, evangeliet kom til oss. Hans Nilsen Hauge vart driven ut, ikkje berre til ore byar og bygder, nei, også småbygder. Det var også sjeler som budde på dei små stadene.

Ho kom bort og spurde om me ville ha straum til bubilen, då me stoppa. Nei, me skulle berre ha møte hjå «NN».

Løn for at ein lever

«Eg veit det, difor spør eg», sa ho. Ho kom ikkje på møte. To som ikkje kalla seg kristne kom. Guds ord kom dit, der dei var. Ordet vart sådd og det er spiredyktig.

«Det forterande lyset på Bedehuset irritera, er ei plage». Lyset var med å kalla, uroa sjølv om han ikkje kom.

Jesus kom dit syndararene var. Kom til dei fortapte, for å frelsa.

Eg saknar vitnemåla om Jesus