Debatt
Den kristne forkynninga: Det vanskelege J-ordet?
Dei fleste har fått med seg at N-ordet står for eit ord som er uheldig og diskriminerande å bruka om menneske med mørk hudfarge. Ein avstår frå å bruka det og finn alternative ord. Det opphavelege ordet glir gradvis ut av bruk.
Det er eit ord som burde vera heilt sentral i all kristen forkynning, men som av merkelege, ja, uforståelege grunnar, ser ut for lida ein liknande gradvis lagnad i ein del kristen forkynning, særleg i radio og TV, ja, også i gravferder. Ikkje av di det er diskriminerande eller uheldig på nokon måte, men ein kan undra seg over kvifor så mange i si forkynning har så vanskeleg for å bruka J-ordet: Jesus?
Annonse
Radioen sine morgonandaktar kan innehalda god, Jesus-sentrert forkynning, men er diverre ofte redusert til kåseri-tematikk som gode sosionomar like gjerne kunne halda. Det kan gå fleire dagar mellom kvar gong Jesus vert nemnt. Alibiet for slike andaktar ser ut til å vera eit påhengt, avsluttande Fadervår. Likeins kan ein oppleva gudstenester det Jesus knapt vert nemnt utanom i liturgiske ledd.
Skulle ikkje kristen forkynning handla om Kristus Jesus? Er Jesu namn noko å vera flau over å bruka? Er det for påtrengjande og misjonerande, og difor vert nedtona? Er det difor ein altfor ofte berre brukar det allment godtekne ordet «Gud»?
I vår kristne setting omfattar Gud sjølvsagt også Jesus som ein del av treeininga, men i vår tid med manglande kristendomskunnskap er «Gud» eit ope omgrep som omfattar alle verdas religiøse lengsler og religionar. Når så den frelse og det evige livet som Jesus inviterer til og som er knytt til hans liv, død og oppstode, vert hoppa over og erstatta med ein Gud som vert hevda, til sist frelser alle, er det difor det vert så nærliggjande å droppa det vanskelege J-ordet?
Det stod eitt spørsmålsteikn i overskrifta og fleire utfordrande spørsmålsteikn undervegs.
Burde ikkje det ransakande og oppsummerande spørsmålet til kvar kristen forkynnar vera: Kva har eg denne gongen forkynt om Jesus?
