For å lese denne saken må du være abonnent

Et abonnement gir tilgang til alt innhold og vi har følgende tilbud

5 uker - 5 kroner Du kan betale med vipps

Deretter kr 299,- pr måned. Automatisk månedlig fornyelse til ordinær pris. Ingen bindingstid, du sier selv opp når du ønsker

Er du allerede abonnent?

KJØP

Debatt

SKILJE: Same kor vanskeleg dette kan synast vera, så er det då ingen annan veg enn å søkja etter å skilja det gode frå det vonde, som i all kunst, så òg når det gjeld musikk, skriv Øyvind Samnøy. På biletet: Tim Carter, hovedgitarist i det britiske rockebandet Kasabian.

Det musikalske syndefallet

Publisert Sist oppdatert

Axel Saxe er ein skribent eg i regelen set stor pris på. Men i det han skriv om musikk, er det, i mine augo, eit stort hol.

Saxe godtek klart at tekstar kan vera inspirert av synda og eit resultat av djevelens og demonars virke. Desse tekstane vert ikkje gode om ein «brukar dei rett». Dei må avvisast som det dei er, vonde. Berre om det som ikkje er vondt i seg sjølv, kan den rette bruken diskuterast.

Men når ein kjem til musikken, gjeld heilt andre vilkår, ifølgje Saxe. Musikk er kanskje den mest språklike av dei andre uttrykksmåtane (andre: utskjering, målarkunst osv.) for den menneskelege ånd.

Powered by Labrador CMS