Debatt
JESU LIDING: Vi må ikkje rasjonalisera bort det paradokset som ligg i at Faderen la syndene våre på Sonen sin og straffa dei der, samstundes som Faderen var inkludert i den lidinga Jesus gjekk gjennom på krossen, skriv Johannes Kleppa.
Adobe Stock
Dramatisk om Jesu død
Er evangeliet som Guds redningsaksjon ein bodskap om at Jesu død er straffeliding under den heilage Guds dom og vreide for vår skuld og til vår frelse eller ikkje?
Rett før påske skreiv eg ein artikkel med tittelen «Rett forkynning av Jesu liding og død». Det var med tanke på påskehelga og ut frå diverse teologiske signal om Jesu død, og kva denne inneber med tanke på frelsa. Eg peikte då særleg på at det er avgjerande viktig å halda fast på at Faderen var med i Jesu liding, slik at soningsdøden var eit verk av den treeinige Gud.
Vi må ikkje rasjonalisera bort det paradokset som ligg i at Faderen la syndene våre på Sonen sin og straffa dei der, samstundes som Faderen var inkludert i den lidinga Jesus gjekk gjennom på krossen. Eg peikte også på at det er avgjerande viktig at vi held fast på straffe- og soningsmomentet i Jesu død, at det var ei straffeliding for våre synder og i vår stad. I forlenginga av det er det mange viktige moment i læra om Jesus død og forsoning.
Etter eg skreiv den artikkelen, har eg høyrt to podkastar i serien Ulest om Anselm av Canterbury ved Peder Solberg og William Skolt Grosås, og eg har lese deira innlegg i Dagen 2/4 som svar på kritikk av synspunkt dei hevda der. Eg har også lese Luthersk Kirketidende (LK nr. 3/24) som kom til påske med tema Jesu død. Ein av dei berande artiklane der var skriven av professor i systematisk teologi ved MF, Asle Eikrem, med tittelen «Frelse på tross av korset», og med undertittelen «Utkast til en ny forståelse av påskens budskap».
