Frispark
Driv NRK einsretting mot Israel?
Me kjenner svaret: Norsk Rikskringkasting skal vera informativ og opplysande. Det følgjer av oppdraget som allmennkringkastar at ein skal vera uavhengig og balansert i formidlinga av nyhende og kommentarar.
I alle år, anten det er i tider med fred og ro eller krig og konflikt, kjem spørsmålet fram om NRK er nøytral eller partisk. Carl I. Hagen gjendøypte statskanalen som ARK (Arbeiderpartiets Rikskringkasting, red.anm.). Undersøkingar viser at det store fleirtalet av journalistar har politiske preferansar godt ut til venstre.
Annonse
Heilt frå eg sjølv stod midt i slaget om kringkastingsmonopolet på 1980-talet og fram til i dag, har denne venstrevridinga i NRK og akademia («venstreradikalisme/kulturmarxisme») vore ein røynleg faktor. I praksis er den ideologiske grunnlagstenkinga ofte avgjerande for den politiske opinionsdanninga.
Eit ferskt notat om NRK si dekning av konflikten mellom Hamas og Israel hevdar at NRK har problem med å gjera jobben sin som nasjonal, allmennopplysande kringkastar. Frilansjournalist Trond Thorsen har det siste halvåret følgt nyheitsbiletet tett, notert reportasjar og innslag, med datoar og spesifikasjonar. Med 34 konkrete døme viser han korleis NRK bryt prinsippa om nøytralitet og serverer einsidige, anti-israelske framstillingar. Eit omfattande notat er sendt Kringkastingsrådet.
Det er synbert at NRK opererer som mikrofonstativ for alle som hamrar laus på Israel og IDF. NRK driv med bortforklaringar av den israelske sida og med underrapportering og bortveljing av fakta som er mindre flatterande for Hamas og den palestinske sida.
Generalsekretær Lindis Hurum i Leger uten grenser kjem i studio gong etter gong og får forkynne sitt raseri mot Israel, utan at det blir stilt eit einaste motspørsmål. Det gjeld òg Morten Rostrup frå same organisasjon som uimotsagt får forkynne at Israel driv med «folkemord» i Gaza. Erik Fosse har klippekort. Jan Egeland frå Flyktninghjelpen skildrar retorisk kor forferdeleg situasjonen er, utan at Hamas er nemnt med eitt ord.
NRK treng ikkje fyre opp til meir jødehat, men heller godtgjera at å støtte Israel er å fremja demokrati og vestlege fridomsverdiar som ytringsfridom, rettsstat og frie val.
Professor Bjørn Utvik slepp til som nøytral Midtausten-ekspert, trass i at han omfamnar ein viss Peder Lysestøl som 8. oktober skreiv: «Vi er imponert av dyktigheten og motet til Hamas-soldater og andre som nå lykkes med å gi den sionistiske okkupanten et nederlag» osv.
I intervju med Hamas blir det ikkje reist kritiske spørsmål, til dømes om kvifor dei væpna styrkane opptrer i sivile klede, i strid med alle konvensjonar, både når dei er ute i folkemengder eller held militærleir inne på sjukehus. Eller kvifor det sidan 2005 er sendt i veg 50.000 rakettar mot sivile mål i Israel, og framleis nye hundretals sprengladningar kvar veke. Kvifor nyt leiarar og soldatar velutstyrt tilflukt nede i trygge tunnelar og let uskuldige kvinner og born ferdast på open gate?
Tendensen er jamt over klar: Gjennom eigne kommentarar og studiogjester i Oslo, frå journalistane i Midtausten, i utlånte propagandaklipp frå Hamas og sterkt emosjonelle innslag «fra vår stab der nede»: Israel er soloskurken på Gaza, med ansvar for alt frå død og sjukdom til mangel på mat, sement og bomberom (!)
Sjølv saknar eg at leiande media tek meir ansvar for å klargjera diffuse omgrep som vert nytta i ordskiftet. Antisemittiske aktivistar bør stillast til veggs når dei brukar «sionisme» og «nazisme» synonymt, og fortelja kva som ligg bak slagordet «from the river to the sea». Jamvel kyrkjeleiarar nyttar ord som «okkupasjon» og «apartheid» utan blygsel.
Annonse
Israel kjempar for sin leverett inne i eit hav av autoritære statar. NRK treng ikkje fyre opp til meir jødehat, men heller godtgjera at å støtte Israel er å fremja demokrati og vestlege fridomsverdiar som ytringsfridom, rettsstat og frie val. Det er Israel som i årevis har teke dei tyngste taka mot islamistisk jihad, terror og valdeleg ekstremisme.
Det er det mest forfølgde folket i verdshistoria som no kallar på oss til å halde hovudet kaldt.
–
Teksta vart skrive dagen før Iran sitt åtak på Israel 13. april.
