Eg er redd at den såkalla kritiske journalistikken har fått for stor plass i Dagen

Avisa Dagen har kanskje dei beste vedtektene som noko avis kan ha. I desse dagar er det 105 år sidan dei vart vedtekne og dei held seg godt, men eg undrast nok på om dei kunne vore praktisert på ein betre måte i den siste tida.

Dei åtte punkta startar med orda: «På bibelsk grunn» og sluttar med «på hel sannhets grunn». Dette er ein god og forpliktande ambisjon som eg trur dei mange gode medarbeidarane i Dagen gjer alt dei kan for å oppfylla.

Eg vil rosa redaktørane og journalistane for mykje godt arbeid i samsvar med dei gode vedtektene. Dei har gjort Dagen til ei svært god og aktuell avis med gode reportasjar, analysar, kommentarar og synspunkt. Eg heiar verkeleg på Dagen og er litt stolt av at eg i si tid også var med i styret.

Likevel er eg litt uroa over utviklinga. Eg er redd at den såkalla kritiske journalistikken, som kviler på ein verdsleg tankegang og ikkje på bibelsk eller heil sannings grunn, har fått for stor plass i Dagen, og gjort at avisa har vorte tabloisert. Altfor mange gonger er det vanskeleg å sjå at Dagen følgjer denne bibelske rettleiinga:

«Alt som er sant, og alt som er edelt og ære verdt, alt som er rett, og alt som er reint, alt som er verdt å elska, og alt som er verdt å akta, ja alt som er til glede og alt som fortener ros, legg vinn på det» (Fil 4,8).

«Hat vekkjer strid, men kjærleik løyner alle synder» (Ord 10,12; Jak 5,19–21).

«Den som dekkjer over eit feilsteg, legg vinn på vennskap, den som ber det vidare, skil venn frå venn» (Ord 17,9).

«Du skal ikkje vitna falskt mot nesten din» (2 Mos 20,16).

«Kappast om å heidra kvarandre!» (Rom 12,10 NB).

Personkonfliktar og strid i forsamlingar og organisasjonar er sjeldan oppbyggjeleg stoff. Det er svært vanskeleg å skriva slik at alle partar kjenner seg att i det som kjem på trykk. Det kan vera vondt å lesa både for familie, slekt og venner av dei det gjeld.

Dagen skryt av å vera den første til å rapportera frå ein indre konflikt i KrF ved å gjera bruk av anonyme kjelder som er illojale mot partiet med sine lekkasjar frå lukka styremøte. Men kanskje dei heller burde skamma seg over den rolla?

Er dei på bibelsk grunn når dei spreiar lekkasjar frå anonyme og illojale folk? Kan dei då vera sikker på at det dei ber vidare er heil sanning? Kva er motivet til dei som bryt teieplikta? Dei mange lekkasjane og rapportane om denne saka i Dagen har ikkje gjort meg klokare. Når partane ikkje kjenner seg att, er det grunn til å vera skeptisk til skriveria. At leiaren er sjukmeldt og ikkje kan svara for seg, skulle mana til større varsemd.

Eg ber ofte denne bønna: «Gje alle som arbeidar i media nåde til å dempa konfliktar og fremja tillit og forsoning.» Men av og til ber eg denne bønna: «Lat oss ikkje koma i klørne på Dagen, men frels oss frå negative reportasjar og rykte!»

Forkynn Ordet med frimod

Eit generasjonsskifte er på gang