Meninger
Er me framtidsretta?
Publisert
Sist oppdatert
Dei siste åra har me i organisasjonen arbeidd med spørsmål omkring korleis me kan vera framtidsretta; ein organisasjon som gir «meir misjon» og «eit betre vi».
Av og til legg situasjonen seg til rette for å gjera ting på andre måtar. Me fornyar oss naturleg. Det kan vera effektiviseringstiltak i administrasjonen, men også at menneske får ny innsikt, draumar og kall. Nye initiativ veks fram, som når menneske med evangeliet.
Annonse
Så treng me også i ein travel kvardag anledningar der me stoppa opp og stiller oss dei rette spørsmåla. Gir det me held på med frukt; kjem menneske til tru og blir dei gjort til disiplar? Er arbeidet berekraftig? Tenkjer me mest på oss sjølv, eller meir på heilskapen og Guds rikes arbeid? Å evaluera innimellom er viktig. Det er sagt at viss me ikkje fornyar oss sjølv 10 prosent kvart år, vil me enten døy ut, eller ein smertefull og omfattande endringsprosess vil tvinga seg fram.
No-situasjonen seier oss at det er mindre kristent arbeid i bygdene. Antal barne- og ungdomslag er halvert, og mange stader er lokale fellesskap redusert. Få kjem til tru i eksisterande fellesskap, og få blir gjort til disiplar. Kva tenkjer me om det? Er det nød for oss eller bortforklarar me? Me skal ta med at biletet sjølvsagt ikkje er einsidig.
Me har også gode historier om nye som kjem til tru og nye fellesskap som veks fram. Mange får åndeleg føde og vert etterfølgjarar av Jesus. Me har mykje å vera takknemlege for. Like fullt er det noko med tanken og draumen om at alltid er det ein til og ein til som treng å bli vunnen for Guds rike. Me treng både nød og håp for framtida samstundes.
Eg høyrde nyleg ei tankevekkjande historie om då den store katedralen i Lincoln, England, skulle bli bygd. Byggjeleiaren sa at «nå må me planta skog, for det trengst i arbeidet med å bygga kyrkja om 80 år». Sjølv ville han aldri få vera med på det, men han tenkte langsiktig. Kva må me gjera no fordi kyrkja treng det om 80 år? Tilsvarande kan me tenkja; kva må me gjera no, fordi menneske treng det om 80 år? Det gjeld våre barn og barnebarn.
Korleis kan me få eit realistisk bilete av nosituasjonen, som gir oss nød for menneske rundt oss, og lyst til å arbeida for framtida? Oppi det heile er det viktig å ta med at Gud er alltid større og går med. Han verkar i oss med si kraft og kan gjera så uendeleg mykje meir enn alt det vi bed om og skjønar (Ef 3,20).
