Fadderveker til bry

Vi kjenner vel til kjensla alle saman. Uroa og bekymringa når ein skal starte på noko nytt. Overgangar i livet. Utrygt. Spennande. Nifst. Kjekt.

Barnehagestarten er ein slik overgang. Fyrste skuledag er ein annan. Så kjem starten på ungdomsskulen og vidaregåande skule. Å byrje å studere ved eit universitet eller høgskule er sjølvsagt også ei stor omvelting. I tillegg til at ungdomstida i seg sjølv er ein overgang. Mange hugsar godt studiestarten sin. Eg gjer det i alle fall. Eg huskar den første forelesinga, i det største auditoriet eg nokon gong hadde vore i. Det var skummelt. Eg kjente ikkje ei sjel.

Men eg trur det opplevast enda verre i dag. Det er inntrykket mitt. Medan min eigen generasjon synest mest opptatt av om vi klarte pensum, synest dagens studentar å vere minst like opptatt av å vere likt og lukkast sosialt. Frå dag ein. Å lukkast sosialt kan vere vanskeleg. Då kan fadderveka vere til god hjelp. Slik kan ein fortare bli kjent med andre studentar og bli ein del av det nye fellesskapet. Eller?