Ikkje som tenkt

«Menneske spår, men Gud rår», så seier ordtaket. Påske nærmar seg på ny. Kva tenkte dei omkring Jesus i dei tider då Han levde fysisk her på jord?

Bibelen fortel om to røvarar, veit lite om dei. Veit ikkje kva dei hadde høyrt, eller om dei i det heile hadde høyrt om Jesus. Om dei hadde lyst til å møta Han. Møtte Han gjorde dei, og det fekk følgjer for æva. Hengjande under dom, straffa. Der møtte dei Frelsaren. 

Den eine fekk vera med Jesus i Paradis. Ikkje på grunn av det han hadde gjort, men på trass alt. Den bøna han bad ana han ikkje rekkevidda av, den berre kom frå hjartedjupet. Kunne ikkje gjera opp for seg. Han kunne ikkje lova å bruka tid på å lesa og be. Han kunne ikkje finna seg ei forsamling her på jord. Det utenkte hendte. Han vart frelst.