Debatt
Kan ein vere personleg kristen og gå direkte mot Guds ord?
Nyleg trefte eg ein mann som fortalde at han var ein kristen, men ikkje ein personleg kristen. Dette reagerte eg på og har tenkt på det sidan. Kan ein vere kristen utan at det vert personleg? Kva er det å vere ein upersonleg kristen? Det er vel det ein kallar nominell kristen og at ein berre er det i namnet.
Mannen sa vidare at han ville vere slik som alle andre. Med andre ord så går han på den breie vegen som ikkje fører til redning for sjela. Han er utan Gud og utan von for æva.
Kven er ein sann kristen? Det er det berre Gud som veit, for han kjenner alle menneske sine hjarte. Ein kan skjule ting for andre, men ikkje for Herren, for han ser alle ting.
Eg leste i Bibelen i profeten Esekiel i dag. Der står det at Gud ved sin Ande viste profeten kva folket dreiv på med inne i tempelet. Dei lagde seg avgudsbilde og trudde at Gud ikkje såg det. Det er dårskap. Hykleri er det som Herren hatar mest.
Vi kan lese i evangeliet at Jesus tok imot store syndarar som ærleg vende om, men han refsa dei skriftlærde og farisearane for hykleriet deira. Falskheit er noko som ligg latent for oss alle og som vi må vakte oss for.
Her i Noreg soknar dei fleste enno inn under Den norske kyrkja, men for dei aller fleste betyr ikkje trua noko i kvardagen. Ein tilhøyrer den kristne religionen, men har ikkje andeleg liv. Slik var det lenge også for meg. Eg hadde barnetrua og tenkte at kristendommen var rett. Planen var å omvende meg når eg vart gammal, men det verka kjedeleg og trist slik at eg kunne vente.
Frelsa frå Gud er fast og sikker og gjeld for tid og æve.
Då eg var sytten år gammal begynte eg å lese i Bibelen og bestemte meg for å tru det som stod der. Då forstod eg brått at Jesus Kristus er Guds son, og at han døde i min stad og stod opp att frå dei døde. Då vart eg fødd på ny og fekk nytt liv. Eg fekk heilt nye interesser og heile naturen såg vakrare ut!
Kan ein vere ein personleg kristen og gå direkte mot det Gud har sagt i sitt ord i Bibelen? Det trur eg ikkje. Jesus sa at ikkje alle som kallar han herre kan komme inn i Guds rike. Han samanlikna det med ein mann som bygde huset sitt på på sand. Huset ville falle når regnet og stormane kom. Den som bygde på Ordet bygde på fjell og då ville huset stå i regn og storm.
Når ein forkastar det Herren har sagt, vil ein gå fortapt, men det er Gud som skal dømme. Likevel kan vi bedømme ting ut frå Guds ord. Eg tenkjer også korleis mange prestar og andre omdefinerar ekteskapet i desse dagar. Gud skapte oss til mann og kvinne, og ekteskapet skal berre vere mellom ein mann og ei kvinne. Det er berre to kjønn. Det seier biologien og det står klart i Guds sanne ord.
Eg vil anbefale alle å verte ein personleg kristen. At eg fekk ta imot Jesus som frelsar er det beste som har hendt meg. Det er no femti år sidan, men framleis har eg fred i hjartet og glede slik at eg ikkje er avhengig av alkohol, narkotika, røyk eller annan stimulans.
I denne urolege tida med trussel om atomkrig og matmangel, er det så trygt å ha fått del i Guds evige frelse. Det gjeld for alle å ta imot mens ein lever og har anledning. Ein dag kan det vere for seint! Trua har løfte for dette livet og det kommande!
Vi kan på nytt be Fadervår der den eine bøna er: «Gjev oss i dag vårt daglege brød». Dette har vi løfte på når vi omvender oss og trur og ber. Frelsa frå Gud er fast og sikker og gjeld for tid og æve. Jesus er den beste vennen som aldri sviktar. Ved trua på han vert du ein overvinnar!