Debatt
Kva er løysinga?
«Kvifor skulle vi i Europa få oppleve ein ny Hitler», var det ein eldre mann som nyleg sa på ein oppgitt måte. Kven skulle tru at vi skulle få oppleve ein ny krig i Europa som no har vart i over eit år. Kvifor skal unge soldatar og sivile slaktast ned i 2023?
Kvifor har alt vorte så dyrt at mange har fått problem med å få endane til å møtast, og kvifor får dei rike meir lønspålegg enn dei fattige? Eit anna spørsmål er: Kvifor skal sjukeheimar og andre institusjonar på landsbygda leggjast ned og alt verte bygd opp i dei store byane? Det er også trist at politikarane er meir opptatt av globalisme enn å tenkje på dei som har valt dei inn, og på dei som har vore med på å byggje opp landet.
Med den moderne teknologien og utviklinga skulle ein tru at framtida skulle sjå lysare ut, for det er mørke skyer i horisonten. Faren for ein ny verdskrig er større enn på mange år. Noreg har eit stort overskot på handelsbalansen, men problema har vel ikkje vore større på lange tider.
Sosialbudsjettet er skyhøgt og svært mange slit psykisk. Talet på sjølvmord er stadig aukande og helsevesenet ser ikkje ut til å kunne hjelpe tilfredsstillande. Kvifor har ikkje velstanden og rikdomen gjort oss lukkelege? Kvifor kan menneska vera så vonde at dei drep kvarandre? I Oslo høyrer vi stadig om skyting og drap. Er ikkje menneska gode på botnen slik nokre hevdar?
Eg som før drakk, stal og levde eit syndig liv, fekk eit nytt liv då eg kom til tru.
Eg trur at mykje av løysinga er at menneska lever ikkje berre av brød. Vi har behov av å finne ei meining med livet og få del i evige verdiar. Vi lever nokre år her på jorda og veit at ein dag vil det ta slutt. Er då alt forbi eller er det noko meir? Er det slik at ein berre må kjempe og at det sterke alltid vinn over det svake?
Skal vi ikkje berre leve i nuet for i morgon kan vi døy? Er livet berre sirkus, mat og drikke? Ein predikant sa at hovudgrunnen til problema i Noreg er at vi som enkeltmenneske og nasjon har forlate Gud og tatt oss andre gudar som ikkje kan tilfredsstille sjela. Der er eit tomrom i menneska sitt hjarte som berre Gud kan fylle.
Evangelistane Egil Solheim og Arne Gundersen reiste saman på kryss og tvers i Noreg i over femti år. På det store teltet som dei brukte stod der eit skilt: Jesus er løysinga. Stemmer det? Ikkje alle er einige, men eg er viss på at det stemmer. Det var Jesus Kristus som forvandla livet mitt for over femti år sidan, og som har hjelpt og velsigna meg til denne dag.
Eg som før drakk, stal og levde eit syndig liv, fekk eit nytt liv då eg kom til tru. No får eg vere med å hjelpe både nordmenn og flyktningar frå andre land, og får ha eit flott fellesskap med dei. I tillegg så får vi saman drive misjon og kvar månad sende ut tusenvis av kroner til naudlidande og kristne arbeidarar i andre land.
Difor trur eg at løysinga er at vi vender tilbake til dei kristne røtene som vi har her i landet. I tidlegare tider har det vore kristne vekkingar og mange har vorte personleg kristne. Gjennom det får ein kjærleik glede og fred i hjartet, og dei materielle tinga betyr ikkje så mykje lenger.
Ein får fred og kan ha vissheit om at namnet er skrive i Livets bok i himmelen, og ein får del i eit evig liv i herlegdom og glede. Ein får ein forsmak på dette her på jorda. Det er tydeleg at mange unge er på leit og er opne for denne bodskapen.
I Amerika braut det nyleg ut ei vekking på eit universitet, og det held på enno. Vår von er at det same vil skje her i Noreg. La oss be om det!