For å lese denne saken må du være abonnent

Et abonnement gir tilgang til alt innhold og vi har følgende tilbud

5 uker - 5 kroner Du kan betale med vipps

Deretter kr 299,- pr måned. Automatisk månedlig fornyelse til ordinær pris. Ingen bindingstid, du sier selv opp når du ønsker

Er du allerede abonnent?

KJØP

Debatt

PÅ TROSS AV: Jødane gav likevel aldri opp vona om ein gong å venda tilbake som folk og ta landet sitt i eige att, skriv Øyvind Vevle.

Kven har retten til det Palestina britane forlèt i 1948?

Publisert Sist oppdatert

Det er truleg mange som har den meininga at Palestina, før staten Israel vart skipa den 14. mai 1948, var eit folkerikt, velfungerande land styrt av palestinarar. Så kom jødane og stal landet deira, dreiv bort folk som då vart plasserte i flyktningleirar og vert haldne der til denne dag – for skuld Israel.

Dette stemmer ikkje. Me har vitnemål frå nokre som reiste i området i siste halvdelen av 1800-talet, og dei skreiv om eit audt og vanstyrt land med spreidd busetnad, nedsøkkt i fattigdom for skuld høge skattar frå styremaktene og avgifter frå landeigarane.

Særleg interessant er det å lesa kva ein som var med i eit engelsk reiseselskap i 1868 skreiv og ein norsk prest, Wilhelm Frimann Koren, som reid omkring i landet i 1881. Begge skreiv om mennesketomme område, fruktbar jord som låg ustelt og udyrka og dårlege ridevegar. Alt vitna om forfall. Men Koren trudde på at dette landet «endnu alltid er Løftenes Land».

Powered by Labrador CMS