Debatt
Kyrkje utan bibel?
Det same skjer kvart år. Den norske kyrkja «gløymer» den tredje store kristne høgtida, til den tredje personlegdomen i guddomen. Korkje preses eller biskopane tek til orde for denne viktige markeringa. Langt ifrå slik dei held opp miljø og det politisk korrekte.
Folkekyrkja svarar konsekvent «veit ikkje» og «det er tolking» når det kjem betente lærespørsmål som angår deg og meg. Det ser ut til at dei plukkar ut det dei likar i Bibelen, og let den krevjande delen ligge. Særleg om kjærleiken. Å skilje mellom den kjærleiken som t.d. gjer død til liv og den erotiske, let dei vere.
Annonse
Spørsmål Jesus, Paulus og Peter svarar og legg fram så tydleg i Bibelen at det er umogleg ikkje få det med seg, ser dei vekk frå. Kva om legar, økonomar og lærarar gjorde det same?
For oss i folkekyrkja som kjenner Den heilage ande personleg, er det ufatteleg, samstundes uendeleg trist at så få får med seg kven verdas viktigaste person er.
Årets pinsedag var som vanleg i ei kyrkje i Vestland. Fullsett av kyrkjeframande som skulle feire dåpsbarn, fire i slengen. Ein kan lure på kvifor. Kultur og tradisjon har tatt over dåp og konfirmasjon, det er ikkje bibelsk (Matt 28,19–20). Set dykk inn i kva dåp og konfirmasjon er, eller la det vere. Godt over halvparten anar ikkje når dei skal stå eller sette seg.
Det er kyrkja si fødselsdag, høyrer vi presten seie, men kven kjenner bursdagsbarnet? Kor mykje glede kan du kjenne over å feire ein person du ikkje kjenner eller bryr deg om å bli kjend med? Trist som fy, for uansett kva preses og prestane i folkekyrkja seier, raude dagar frelser ingen.
Bibelen som bursdagsbarnet, Den heilage ande, står bak (2 Tim 3,15-17) har Den norske kyrkja for lengst hive frå seg. Eg trur årsaka til den gløymde, eller mest ignorerte høgtida, er openberr. Kjennskap til pinse krev at du les Bibelen og bed. Det har folkekyrkjemedlem for lengst slutta med.
Eg trur Bibelen er den brutale dokumentaren om menneskets fall og gjenoppretting. Kven toler lese slikt usensurert i 2024? Den heilage ande er bursdagsbarnet som avslører oss, konfronterer oss med våre manglar og feilsteg (Luk 16,31). Kyrkje utan bibel er som hus utan grunnmur. Bøn utan bibel er som kart utan kompass.
Det er så leikande lett å bli forført av feil åndskrefter når ein søkjer det andelege. Ein kristen må ikkje tenke på å gjere det utan å kjenne Bibelen først. Jesus og disiplane var disiplinerte og kjende Ordet. Det skal også vi som folkekyrkjemedlem gjere. Preses bør ta på alvor både Jesus og Bibelen (2 Pet 1,16–21).
Bibelen si oppgåve, som ingen les, er å føre oss til Jesus og det evige livet. Det er det pinse, kyrkje og dåp handlar om. Det er også hovudoppgåva til preses, føre deg og meg til Kristus. Det er difor vi har Den norske kyrkja. Det er ingen kaffiklubb for dåpsfølgje og trøytte konfirmantar. Det er å bli konfrontert med kven eg og du er, kven Jesus er, og framtida og håpet han vann for kvar den som tek imot han i tru.
