For å lese denne saken må du være abonnent

Et abonnement gir tilgang til alt innhold og vi har følgende tilbud

5 uker - 5 kroner Du kan betale med vipps

Deretter kr 299,- pr måned. Automatisk månedlig fornyelse til ordinær pris. Ingen bindingstid, du sier selv opp når du ønsker

Er du allerede abonnent?

KJØP

Debatt

EIN MOT MANGE: Israel er den eine parten som er i forsvarsposisjon, men det er mange angriparar, skriv Johannes Kleppa. Biletet: Hizbollah-tilhengarar med flagg som viser leiaren Hassan Nasrallah i Beirut, Libanon, 25. september.

Når angripar og forsvarar vert sett på line

Publisert Sist oppdatert

Sjølv om knapt noko overraskar lenger når situasjonen i Midtausten vert omtalt og vurdert, anten det kjem frå politisk eller kyrkjeleg hald, vert eg likevel stadig opprørt.

Eg skriv difor enda ein gong ein liten kommentar til utsegner som nyleg har komme. Eg veit ikkje om nokon som ikkje synest situasjonen i Gaza er grufull, som ikkje synest at situasjonen i Midtausten er dramatisk eller som ikkje ser lidingane ein utvida krig mellom Israel og Libanon vil skapa.

Det som stadig undrar meg og som stadig skakar meg, er at ein ikkje klarer skilja bakar frå smed eller at ein endatil rettar bakar for smed. I svært mange uttalar synest det som ein totalt har gløymt eller at ein heilt overser at det er ein angripande part og ein part som forsvarer seg. Israel er den eine parten som er i forsvarsposisjon, men det er mange angriparar – og dei brukar terror som våpen, inkludert kvinner og barn som skjold.

Powered by Labrador CMS