Debatt
INDIVIDUALISME: Det å ha berre seg sjølv som ankerfeste, er som å kasta ankeret i båten, skriv Johannes Kleppa.
Når livet opplevest meiningslaust
Fellesskapstenkinga med vekt på nestekjærleik og omsorg som ligg som ein berebjelke kristentrua, er bytt ut med reindyrka individualisme og sjølvrealisering.
Vi lever i ei tid der det skjer store endringar på mange område, og endringane skjer på uvanleg kort tid. Ein del av desse endringane er av svært grunnleggjande og dramatisk karakter. Det gjeld særleg det som har med religion, livssyn og ideologi å gjera, fordi det grip direkte inn i forståinga av seg sjølv og livet.
Dette skjer ikkje berre i vårt land, men i Vesten i det heile, og kanskje særleg i Norden. Utviklinga er nokså lik i dei ulike landa, men det kan variera litt kor langt ein har komme. Ei undersøking som nyleg vart gjort i Sverige, dokumenterer dette på ein tydeleg og uhyggeleg måte, og det er grunn til å tru at det er omtrent likt i Noreg.
I 2003 sa 6 prosent i Sverige at dei opplevde livet som meiningslaust. I år, altså berre 20 år seinare, sa 24 prosent det same, og blant unge menn var prosenten heile 35. Dette er svært dramatisk, og eit kjempeproblem for dei det gjeld. Når det dreier seg om ein så stor del av folket, er det også ei stort problem for samfunnet, men det synest ikkje som at politikarar og andre med samfunnsansvar ser det.
