NLA Høgskolen må ut til misjonsfolket!

Ramsalt analyse av NLA Høgskolens studentsituasjon av tidl. prof. ved Universitetet i Oslo (UiO), Karl Øyvind Jordell i Dagen i dag (11/11). Men hans konklusjon er grunnleggjande feil, at: Verdidokumentet må «legges tilside»! Vert det teke bort, er heile grunnlaget for NLA Høgskolen borte, og er det kanskje det eit statleg universitet ser som ønskjeleg? Og med dagens sosialdemokratiske regjering, som i sitt budsjett vil skjere ned løyvingane til kristne privat barnehagar og skular på alle nivå, så ser det ikkje så lyst ut!

Apropos verdidokument: Rektor Sigbjørn Sødal ved NLA Høgskolen står også fram i dag og fortel at kontrollorganet NOKUT ser ikkje at verdidokumentet er til hinder for den frie forskinga som ein har hatt ved skulen, men at ein har mangla noko i den faglege personalkompetansen, som ein har fått ein frist på for å få på plass.

Så må ein ta på alvor på studentrekrutteringssituasjonen: Kva er det som har skjedd, og kvifor? Før fokuset på at eit verdidokument kunne vere til hinder for fri forsking, vart eit generelt fokus på samlivsetiske spørsmål i samfunnet vårt synleggjort gjennom Pride- og Fri-paradar. Her fekk NLA Høgskolen ein «motspelar» i institusjonens rett til å stå for eit kristent-etisk standpunkt, og med det at moglege unge studentar ikkje ville søkje skulen. Det trur eg ikkje det er nokon tvil om. Men kva så?

Som tidlegare tilsett (høgskulelektor i musikkpedagogikk) ved NLA Høgskolen, vart eg frå dag ein i 1996, då lærarhøgskulen vart starta opp på Breistein, oppmuntra til å halde opp kontakten med misjonsfolket som stod bak skulen (i bøn og offer), og ikkje minst å vere i nærkontakt med ungdomsmiljøa rundt omkring.

Rektor fornøgd etter kristen høgskole passerte nålauge

Skuleleiinga la til rette for nærkontakt med kristenfolket med meldingsblad, men også konkrete aksjonsrundar der vi tilsette vert oppmuntra til å vere med i møte og gudstenester rundt omkring. Og vi hadde med oss studentar, og slik sett hadde nærkontakt med folket som oppretta skulen, og med ungdomsmiljø som kunne rekrutterast som studentar.

Ein ting til: Studentmiljøet scora høgt på studentane si tilbakemelding om trivsel og kvalitet.

Kan her vere noko som NLA Høgskolen bør forsterke; at både tilsette og studentar bør vere i nærkontakt med ikkje berre bedehus- og kyrkjegjengarar, men med ulike grupper i folket vårt som er opptekne av at vi har gode lærarutdanningsinstitusjonar?

NLA Høgskolen, med sitt klart definerte kristne menneskesyn, som er ope for alle, må få vere eit reelt og realt alternativ for slike som vil ta ei god lærarutdanning.