Debatt
Ordning for hovudgudstenesta, litt frustrasjon
For ein del år attende hadde kyrkjene i Noreg ei felles gudstenesteordning. Same kor ein gjekk til gudsteneste rundt om i landet, så kjende ein seg stort sett igjen og ein kunne delta med glede.
Dei viktige ledda for eksempel som kyrie og glorie hadde lik musikalsk framtoning, kunne variera litt ut frå tida ein var i kyrkjeåret. Svaret som kyrkjelyden gav på dei ulike delane i kyrkjebøna var også felles: Herre, høyr vår bøn.
Annonse
I seinare år er det kommen ein ide om at dei ulike kyrkjelydane kan i langt større grad velja ulike alternativ spesielt på det musikalske område, men også val av for eksempel bøner. Går ein til gudsteneste utanfor sitt eige sokn, kan ein oppleva heilt andre tonar. Resultatet er at ein kjenner seg nok så framand og utanfor. Innanfor eit og same prosti kan det også vera nok så store variasjonar.
Går eg til gudsteneste for eksempel på Voss så er den nok så forskjellig frå den i Norheimsund og i Jondal. Det er også kommen inn ein ny trend somme plassar.
Nokre minuttar før gudstenesta startar, kjem presten fram og seier ein skal øva på nokre liturgiske ledd eller ei salme som ein meiner er ukjend. Det resulterer i at den roa og førebuinga ein skulle ha, blir borte og erstatta av øving. Salmeboka har heller ikkje alltid gode kår for den blir av og til erstatta med storskjerm der alt etter kvart står.
Eg trur det er ei uheldig utvikling at vi ikkje har ein felles gudstenesteordning i landet vårt. Dei store variasjonane i det musikalske opplegget på gudstenestene rundt omkring, skaper «tilskodarar» og ikkje deltakarar.
Når eg har vore vikar i ein del kyrkjelydar, må eg alltid få gudstenesteordninga tilsendt sidan den variere nok så sterk frå plass til plass.
Vonar at ein snart kjem attende til ei felles gudstenesteordning for heile landet, ikkje minst når det gjeld det musikalske. Det er frustrerande å ikkje kjenna seg igjen om ein går til gudsteneste utanfor sitt eige sokn.
