UTFORDRA: Verdiar som lenge har vore ein del av grunnmuren i samfunnet vårt, blir no utfordra på det sterkaste. Ein kan ikkje få tilbake dei som allereie er luka ut, men det er framleis mogleg å redde dei som flammane enno ikkje har teke, skriv Karina Fløysvik Hæåk. På biletet ser vi Marte Wexelsens Goksøyr i møte med dåverande statsminister Jens Stoltenberg.
Gorm Kallestad, NTB scanpix
Pervertert perfeksjonisme
Dersom målet er å heile tida forbetre mennesket, når er ein nøgd? I ei tid der ein stadig søkjer forbetring og perfeksjon, er kampen for menneskeverd og mangfald ein kamp mellom liv og død.
«Jeg vil gjerne være en Jeanne d’Arc. Hun er fri, selv om bålet venter henne». Marte Wexelsen Goksøyr
Eg kan ikkje seie anna enn at det er utruleg sterkt å høyre talen til Marte Wexelsen Goksøyr frå grunnlovsjubileet i 2014. I håp om at alle narsissistane i verda skal løfte blikket frå sitt eige spegelbilete, sender ho ut eit rop om hjelp.
Ho kallar seg sjølv og andre med Downs syndrom for utrydningstrua, noko som nok ikkje er så langt frå sanninga. I jakta på menneskeleg forbetring og perfeksjon, kan det vere vanskeleg å sjå bålet som veks seg større og større og flammane som berre ventar på å kaste seg over nokre av våre medborgarar.
