Pinleg miljøposering frå Den norske kyrkja

Den norske kyrkja har eit visst rykte for å vera ullen og utydeleg i mange spørsmål som kristne er opptekne av. I spørsmålet om vern av dei ufødde, i rettleiing knytt til sambuarskap versus ekteskap og også i andre etiske spørsmål, har kyrkja pådrege seg frustrasjon fordi ho ikkje maktar å peika ut nokon tydeleg kurs.

I eitt aktuelt politisk spørsmål har derimot Dnk markert seg med utestemme, nemleg når det gjeld klima og miljø. Her har faktisk kyrkja blitt så tydeleg at fleire har stilt spørsmål om ho vert i overkant politisk. Eitt døme er Kyrkjemøtets omdiskuterte vedtak frå 2021 om å be staten om å stansa all vidare oljeleiting.

Sist veke kunne likevel Dagen rapportera at Den norske kyrkja framleis eig oljeaksjar for fleire millionar. Kort tid etter oljeleitings-vedtaket i 2021, bestemte Dnk at dei skulle fasa ut dei delane av eigen aksjeportefølje som var knytt til petroleumsverksemd.

Den norske kirke skulle selge oljeaksjer «innen 2023» – eier fortsatt for millioner

Når det no kjem fram at kyrkja pr. 31. august i år ikkje berre har halde på store investeringar i oljerelatert verksemd, men at desse også har blitt auka i perioden etter vedtaket, er det ei påminning om at det kan vera eit stykke frå ord til handling. Dette er for så vidt ei erfaring vi alle gjer, og som kristne skal det forbløffa oss i mindre grad enn andre.

I Romarbrevet er det ein førebiletleg ærleg Paulus som viser kor konfliktfylt det blir når eit menneske set seg føre å leva etter eigne ideal. «Viljen har eg, men å fullføra det gode maktar eg ikkje.»

Likevel, når mange i dag opplever at Kyrkja gjerne snakkar tydelegare om klima, miljø og berekraft enn om synd, forsoning og nåde, blir det eit minimum å forventa at dei i alle fall følgjer opp utestemma i klimasaka med handling i eiga finansforvaltning.

Det er delte oppfatningar om kyrkja si rolle som politisk aktør på klimafeltet. Men om ho ikkje sjølv lever opp til den høge standarden ho set for andre, verkar dette som pinleg miljøposering og tante Sofie-politikk.

Uansett kva ein meiner om kyrkjeleg miljøpolitikk, er prøvesteinen her som elles at det er samsvar mellom liv og lære, mellom flotte festtalar og talfesta realitetar. Eller mellom eit «huffameg» og ein ordentleg ryddejobb i eige hus, for den del.

Dnk gler seg i eit innlegg frå slutten av september over at miljøsatsinga som art initiert i 2012 ber frukt, og fortel om at «ferske tall fra en klimafotavtrykksanalyse av hele kirkens virksomhet i 2022 viser en utslippsreduksjon på ca. 24 prosent».

På heimesida vert «grønne menigheter» oppmuntra til å ta tak i flyreiser, enøk-sjekk av bygningar, sparepærer og senking av temperaturen i kyrkjebygga. Alt dette kjem i eit merkeleg lys når kyrkja sentralt ikkje følgjer opp sin tydelege tale med tydelege grep. Det aller mest merkelege er likevel at den manglande oppfølginga langt på veg vert bortforklart av kyrkjeleiinga.

Når direktør Ingrid Vad Nilsen på spørsmål frå Dagen kommenterer eigardelen i oljeaksje (2,1 prosent) med at «Det er ikke store tall», og orsakar seg med at DNK opererer med «unntak for selskaper som befinner seg i en overgangsfase», er ho naturlegvis på gyngande grunn.

Særleg når Vad Nilsen utdjupar dette med å plassera Equinor, eit selskap som i fjor kunne skilta med 0,15 prosent fornybar energiproduksjon, i ein slags halvgrøn kategori.

Alle veit at det kan vera eit stykke frå gode intensjonar til heilhjarta praksis. Slikt er det nåde for, og i kristen samanheng er dette eitt av dei aller mest frigjerande bodskapa vi kan bringa til torgs.

Når DNK her møter seg sjølv i døra, må dei likevel stillast til ansvar på dei premissane dei sjølve har lagt opp til. Har dei først valt seg eit meir politisk innsteg, er det berre rett og rimeleg at dei vert vurderte ut frå ein politisk logikk.

I politikken er det slik at når eit parti har valt seg ei hjartesak, er det denne dei først og fremst må levera på. Dnk har gjennom dei siste åra vist langt større iver på å snakka tydeleg klimapolitikk enn å vera tydeleg på Bibelens rammer for seksualitet og samliv, omvending frå synd eller vern av ufødde menneske.

Eit minimum er å forventa at dei er kompromisslause på eigne hjartesaker.

Den norske kirke skulle selge oljeaksjer «innen 2023» – eier fortsatt for millioner