Frispark
Politikk blant veteranar
Det var ikkje rart at dei møtte fram, veteranane, då TSF (Tidligere Stortingsrepresentanters Forening) hadde møte i Stortinget sist veke. Til vanleg dukkar det opp 60–70 på desse samlingane, men no var det nær 100. Grunnen var at Gro Harlem Brundtland (84) skulle halde foredrag. Refleksjonar frå eit langt politisk liv … og med høve til å stille henne spørsmål om kva som helst … Dette måtte bli bra!
Me hadde helsa på gamle kjende i framkant, blant anna ei blid Valgerd Svarstad Haugland saman med eminensane i KrF, Einar Steensnæs og Odd Holten. Dei tidlegare Høgre-ministrane Arne Skauge og Anders C. Sjaastad, og den evigunge Inger Lise Skarstein kjende me vel frå Willoch-tida, og frå Arbeidarpartiet Kirsti Kolle Grøndahl og Erik Dalheim. Sistnemnde overtok formannsklubba etter underteikna, som hadde gleda av å styre foreininga i seks år. Dalheim er perfekt i rolla som leiar; seriøs, morosam og tverrpolitisk inkluderande.
Annonse
Det var ei viss spaning i lufta i det fullsette Auditoriet. Me måtte ikkje kaste bort tida og vera langdryge, for her skulle det òg vera plass til hyggeleg samvær: Det venta oss snart ein betre middag som presidentskapet attpåtil var rause nok til å spandere på alle oss tilreisande fattigfolk.
Gro leverte! Ho la ut om kampen for sine hjartesaker gjennom karrieren, nasjonalt og internasjonalt. Det var medrivande å høyre henne kommentere tidlause tema – økonomi, helse, likestilling, miljø – særleg då ho stundom letta litt på sløret om korleis samarbeid og konkrete løysingar hadde komme i stand.
Som Erik Dalheim seier: «Gro har alltid prøvd å stelle i stand så breie og ‹bærekraftige› politiske vedtak som mulig.» Til dømes, då eit fleirtal i folket røysta nei til EU i 1994, var ho brennsnøgg med å få ein EØS-avtale på plass. «Det har tjent Norge godt», seier Dalheim, og har dei fleste med seg i dette.
Det er ikkje vanleg å referere i detalj frå sjølve meiningsutvekslinga på desse møta. Men det kan nemnast at då fleire talarar på rad bar seg ille om klima, utslepp og vidare oljeleiting, roa Gro dei ned. «Det grønne skiftet» er i gang, men olje og gass er det nok bruk for lenge etter 2030 …»
Ho turnerte spørsmål av alle slag godt og moderat. Ja, korleis er det eigentleg, lurte me på, me som tilhøyrer den andre sida: Har Gro mildnast i seinare år? Har tida i Sveits gjeve henne nye perspektiv på politikken i heimlandet? I alle fall, som dagens møte viste, er det ikkje lenger rett, det Einar Førde eingong sa, at Gro ikkje eig humoristisk sans!
Det er ikkje lenger rett, det Einar Førde eingong sa, at Gro ikkje eig humoristisk sans!
Ved restaurantborda etterpå var det høg stemning. Talen som Svein Harberg heldt frå presidentskapet var både sakleg og spirituell. Helsing frå innbedne gjester i systerforeiningane i Norden sette som vanleg ein ekstra spiss på samværet. Blant dei tidlegare folkevalde gjekk samtalen og latteren høglydt innimellom kylling, salatar, vinar og eplesaft.
På veg ut passerte me ein engasjert Steinar Bastesen frå Kystpartiet. Han var i harnisk over ein tenestemann som hadde uttalt at norsk kvalfangst er skadeleg for vårt nasjonale omdøme og våre eksportinteresser: «Kom ikkje her! Mi næring er lovlig og kvoteregulert. Ikkje til skade for no’n! Verden er da, i Guds navn, no’ mer enn laks til Kina!»
Medlemene i TSF ser alt fram til neste arrangement, studietur til Stavanger, som vil gje rom for både olje, kultur – og god servering.
