Debatt
Pride står for fall
Bibelen er veldig klar på at hovmod fører til fall. Det stolte mennesket fell i synd, og hovmod er kanskje sjølve grunnsynda som vi alle har del i. Hovmod øydelegg menneskehjartet, for det får oss til å tenkja for høge tankar om oss sjølve og for små tankar om Gud.
Hovmod fører til sviktande dømmekraft, så vi gjer slikt som ikkje sømmer seg. Sjølv om vi veit kva Guds lov seier, syndar vi ikkje berre sjølve, men rosar òg dei andre som gjer det. Dette ser vi tydeleg i pridemånaden, når folk er stolte og skrytande over ein livsstil som Bibelen seier er umoralsk.
Annonse
Heldigvis ser vi mange teikn på at folk føler at dette skrytet over seksuell umoral har gått for langt. Sjølvsagt kan folk leva slik dei vil i eit demokratisk samfunn og dei fleste bryr seg ikkje om kva andre gjer i privatlivet. Men når det blir eit press og krav om å godkjenna og feira ein livsstil som ein sjølv er framand for, då skaper det naturleg nok motreaksjonar.
Mange gudfryktige folk kjenner avsky for den stolte feiringa av seksuell umoral som føregår i desse dagane. Men dei er også fylt av medkjensle og kjærleik til desse menneska som er forførte av prideideologien. Dette kan verka som ein vanskeleg balansegang, men har sitt utgangspunkt i at Gud hatar synda, men elskar syndaren. Det er lett å bli ein fordømmande farisear og hyklar, som ser flisa i andre sine auge, men ikkje bjelken i sitt eige auge.
«Kven kjenner sine eigne feilsteg? Frikjenn meg for dei eg ikkje veit om. Spar din tenar for hovmod, lat det ikkje få meg i si makt» (Sal 19,13–14).
Jesus møtte folk med nåde. Det må også vi gjera. Han kom ikkje for å fordømma, men for å frelsa. Han kom for å setja folk fri. Sanninga om at alle menneske er skapte i Guds bilete, at alle er verdifulle og høgt elska av Gud, er frigjerande. Jesus er det synlege biletet av den usynlege Gud. Han er det sannaste mennesket. Å vera seg sjølv, å bli seg sjølv fullt ut, handlar om å bli lik Jesus, for han er det gudsbiletet vi er skapt etter.
Hovmodet har ført oss til fall. Vi er alle falne menneske. Den audmjuke får nåde. Evangeliet om Guds nåde reiser oss opp, utan fordømming, og gjev oss ein ny start. Der synda er stor, er nåden større. Livet i Guds nåde er eit liv i omvending og tru. Nåden fyller oss med takk og glede.
Lat oss frimodig feira nåden, tilgjevinga, omvendinga og det nye livet der vi seier nei til oss sjølve, tek krossen opp og følgjer Jesus dag for dag.
