Debatt
Prosten støttar, medan Korsets Seier går til åtak. Kristen-Noreg er sanneleg mangfaldig
Korsets Seier går så hardt inn i rolla som heiagjeng og kollaboratør, at dei vert ståande att som dei einaste som prøver å skjula det politiske spelet.
Eg har kalla Kristen-Noreg sine reaksjonar på tvisten på Sagatun skule i Balestrand for «ikkje berre sjarmerande». Det er inga sterk skulding. Få ting er utelukkande sjarmerande. Men noko mindre enn det blir for hard kost for Karl Andreas Jahr, utgåvesjef i Korsets Seier.
Han ber ein landsens lokalavisredaktør om å kjenna sin plass.
«Jeg fornemmer kanskje at Uglum kjenner bedre til Sogn enn Kristen-Norge», skriv utgåvesjefen i Oslo. Tonen er gjennomgåande nedlatande.
Han fornemmer ikkje heilt feil. Eg kjenner ikkje Kristen-Noreg i detalj. Men eg veit at under paraplyen «heilt normal norsk kristendom», er mangfaldet enormt. Frå barnetru til Visjon Norge. Det finst ytterpunkt på godt og vondt, og det meste ligg som vanleg ein stad mellom dei. Kristen-Noreg verken kan eller bør generaliserast. Men det gjer Jahr.
Ifølgje han har samtlege som har involvert seg i Sagatun-saka gjort det fordi dei ikkje vil at dei kristne elevane på Sagatun skal frysa under andakta. Eg meiner at det finst større motiv, også. I tillegg til alle dei som berre tykkjer det blir for gale at elevane må møtast utandørs gjennom vinteren.
Nettsida til Norges Kristelige Student og Skoleungdomslag (NKSS) legg det fram i klartekst. Spesielt nkss.no/rektornekt er forklarande. Sida inneheld diverre ein knapp der du kan donera pengar, så difor lenkjar eg ikkje.
Der gjer dei ryddig greie for ein nasjonal kampanje for å sikra kristne barne- og ungdomsorganisasjonar tilgang til skular og andre offentlege bygningar. Forslag derifrå har vore på høyring i Stortinget. Karane som er avbilda på nettsida er over ungdomsskulealder.
Ein av dei, generalsekretær Karl-Johan Kjøde, har sjølv sett det som skjer på Sagatun direkte i samanheng med den nye opplæringslova som skal koma til våren, i eit lesarbrev i Dagen og Sogn Avis. Hans organisasjon jobbar iherdig med å sikra trussamfunna innpass i skulen. Det er den same foreininga som organiserte pengeinnsamlinga til lavvoar ungdomane kunne møtast i på Sagatun.
Det er sterke krefter i arbeid frå fleire kantar her, og eg trur ikkje elevane på Sagatun har noko å tena på å bli fanga mellom prinsippa. Ikkje dersom dei vil ha ei løysing for vinterkulda set skikkeleg inn.
Det er altså dette eg meiner med «sterke, vaksne pressgrupper». Jahr meiner at eg har kalla dei «farlege» i tillegg, men det har han dikta opp sjølv.
Politisk påverknadsarbeid er normalt og ikkje farleg, så lenge det skjer ope. Og NKSS er opne om det dei driv med.
Kjære vene deg, Jahr: Det er stort sett berre du som prøver å skjula dette. Det er først når du prøver å lata som dette ikkje skjer at det tek til å minna om ein konspirasjon.
Sogn Avis har fått det som skjer på Sagatun forklart som eit reint elevinitiativ for kristent fellesskap på skulen. Enkelt og uproblematisk. Kommentaren Jahr går til åtak på var eit forsvar av at dei skulle få ha dette fellesskapet innandørs i storefri ein gong i veka. Skulen og kommunen har så langt gjeve dei to alternativ: Anten å møtast innandørs i skulen sine lokale etter at skulen er ferdig 14.30, eller utandørs i skuletida.
Eit leveleg kompromiss, der skulen ikkje forkynnar – medan elevane får kristent fellesskap, verkar ikkje umogleg å få til. Dersom det ikkje går for mykje politikk i det, og det vert funne ei løysing internt på Sagatun. Eg trur den beste løysinga finst i elevrådet, ikkje i Stortinget. Fordi eg har snakka med fornuftige folk på begge sider av konflikten.
Reaksjonane på kommentaren er i seg sjølv eit bilete på kor mangfaldig Kristen-Noreg er. Til dømes frå prosten i Sogn, Geir Paulsen, som skreiv følgjande i kommentarfeltet på Facebook:
«Vitug kommentar med Ugle-blikk frå redaktørkrakken! Heiar på friske ungdommar i Balestrand, men no må dei få fred, saman med resten av elevflokken på ungdomsskulen. Så får me andre drøfta dei store liner utan at ein konkret skule/skuleplass blir skyteskiva. Og ungdommane sjølve kan ta debatten! Ikkje la sjauen øydeleggja samhaldet i (Saga) tunet, i alle fall!»
Er Jahr like nedlatande mot landsens prostar, skal tru? Prosten skriv det same som redaktøren. Men med færre ord og fleire ordspel.
Jahr ber meg om å forklara kva eg tykkjer er usjarmerande. Eg meiner framleis det er skilnad mellom «ikkje berre sjarmerande» som eg brukte, og «usjarmerande» – som han helst skulle sett at eg skreiv. Men greitt. Eg bit på.
Det finst nokre ting som ikkje berre sjarmerer meg i møte med Jahr, men lat meg gripa til noko anna:
I Nettavisen samanliknar leiaren i Kristeleg Folkepartis Ungdom, Hadle Rasmus Bjuland, Sogndal med Nord-Korea.
Eg fornemmer kanskje at Bjuland kjenner betre til Kristen-Noreg enn Sogndal. Eller Nord-Korea for den del. Det er kunnskapslaust og platt. Og ikkje berre empatisk med folk i Nord-Korea.
Å samanlikna det dei går gjennom med å få andakta flytta ut på kunstgrasbana er ikkje berre sjarmerande.
Eg held sjølvsagt ikkje Jahr ansvarleg for Nord-Korea-samanlikninga. Til det er Kristen-Noreg for mangfaldig. Og eg trur ikkje alle er komfortable med han som talsmann.