| Debatt
Retten til liv
GRAVIDITET: I samtalane rundt abort, snakkar vi om kvinna og barnet, men kanskje oftast om kvinna og hennar rettar, skriv Lilly Kristin Langnes.
Foto: Adobe Stock
I høve utvidinga av abortlova snakkar vi no om veker, ja, om veke 18. Men dette handlar om meir enn antal veker. Ser vi nærare på det, utfordrar debatten til djupareliggjande etisk refleksjon rundt grunnleggjande rettar.
Vi er heldige å bu i eit land der rettsvernet er gjennomgåande sterkt. For niande år på rad er vi nest best i verda, ifølgje rangeringa til «World Justice Project». Openheit i forvaltinga, fråvær av korrupsjon, fundamentale og sivile rettar er nokon av målekategoriane som gjer at vi scorar skyhøgt. Men rettsvernet til barnet sviktar.
Med røter tilbake til bondesamfunnet og forankringa i landslova som i år fyller 750 år, er vi ein del av ein stolt tradisjon der samfunnet stiller opp og sikrar rettar (og plikter) både til (den gong) trælar, kvinner, barn og svake samfunnsgrupper. Det skjedde med utgangspunkt i eit menneskesyn som stadfesta at kvar einskild var gitt sin eigenverdi.