Synspunkt

LOKALT: Vårt ønskje om lokal forankring av heile den lokalkyrkjelege staben handlar difor ikkje om rådsleiarar eller kyrkjeverjer sin kamp for makt, skriv rådsleiarane. Her frå Veme kyrkje utanfor Hønefoss.

Rom for alle

Ny kyrkjeleg organisering må ha rammevilkår som kan skapa lokalt engasjement, styrkja rekrutteringa av både tilsette og frivillige, og medverka til eit levande kyrkjeliv over heile landet.

Publisert Sist oppdatert

Vårt engasjement for lokalt arbeidsgjevaransvar er nettopp ein kamp for å samla alle gode krefter i arbeidet for den lokale folkekyrkja og ikkje ein kamp om makt og styring. Og dersom Kyrkjemøtet vel å byggja vidare på det lokalt forankra arbeidsgjevaransvaret, skal me som lokale rådsleiarar gjera det me kan for at også prestane skal bli godt varetekne som framtidige arbeidstakarar – med både forsvarleg og rekrutterande arbeidsmiljø.

Den noverande organiseringa, der både sokna og kyrkja nasjonalt har ansvar for oppgåveløysinga, er både styringsmessig komplisert og ressurskrevjande. Kyrkjemøtet vedtok difor allereie i 2005 ei målsetjing om felles arbeidsgjevaransvar. Denne målsetjinga har brei støtte i høyringa om ny kyrkjeleg organisering.

Medarbeidarar som jobbar saman i kyrkja lokalt bør vera på same lag, stå under den same leiinga og ha same arbeidsgjevar. Samtidig er det viktig at det grunnleggjande særpreget og identiteten i prestetenesta blir vidareført. Kanskje bør også soknepresten sin andelege leiarskap styrkjast i ei ny ordning.

Som lokale rådsleiarar ønskjer me å medverka konstruktivt i utviklinga av ei framtidig ordning der dei som arbeider lokalt kan ha same arbeidsgjevar, bli verdsette for sin faglege kompetanse og samtidig kjenna seg som del av eitt arbeidslag.

Vårt ønskje om lokal forankring av heile den lokalkyrkjelege staben handlar difor ikkje om rådsleiarar eller kyrkjeverjer sin kamp for makt. Det handlar derimot om å samla alle gode krefter i eit lokalt arbeidsfellesskap der ein kan dra nytte av både skilnader og likskapar mellom dei ulike yrkesgruppene.

Medarbeidarar som jobbar saman i kyrkja lokalt bør vera på same lag, stå under den same leiinga og ha same arbeidsgjevar.

Det er eit faktum at mange av arbeidsgjevareiningane i kyrkja i dag er små. Kommunereforma har ført til fleire større fellesråd, og truleg bør denne utviklinga stimulerast vidare i ny kyrkjeleg organisering. I mange deler av landet er det dessutan utvikla gode samarbeid som kan byggjast vidare på, både lokalt og regionalt.

Me trur også det er både mogleg og ønskeleg å laga fellesordningar på enkelte område. Noko er på plass (likestilling, HMS m.m.), noko er godt i gang (digitalisering), og i tillegg ville eit felles personalreglement og tilbod om fellesløysingar for økonomi og arkiv vore ønskeleg.

Lat oss saman finna dei gode løysingane! Det har vore eit sakn for mange at prestane ofte har stått litt på sidelinja i stabssamarbeidet lokalt. Mange av dei andre tilsette har sakna prestane i felles, forpliktande, strategisk samarbeid. Mange av diakonane, kateketane, kantorane og kyrkjetenarane ønskjer tettare kontakt og større rom for tverrfagleg utviklingsarbeid.

Truleg har mange av prestane også tidvis sakna sterkare inkludering i det lokale arbeidslaget. For ei levande lokalkyrkje må utviklast nedanfrå, og me må utvikla henne saman!

Sokneråds- og fellesrådsleiarar i Bjørgvin bispedømme:

Grethe Lunde, Alver

Dag-Olav Bjorøy, Øygarden

Anders Dahl, Stord

Rune Garmann, Masfjorden

Kari T. Hovland, Eidfjord

Helge Dykolbotn, Austrheim

Lisbeth Henriksen, Kvam

Anne Karin Brugrand, Lærdal

Jostein By, Stryn

Dag Sele, Stord

Powered by Labrador CMS