Tostatsløysing er ingen farbar veg

I kveld – torsdag 16. november – fekk eg på radioen vita at det overordna målet for norsk utanrikspolitikk i Midtausten er å løysa konflikten mellom Israel og palestinarane på den måten at Israel vert delt i to, slik at det vert ein jødisk og ein palestinsk stat på Israels sitt territorium, den no så kjente «tostatsløysinga».

Dei av oss som byrjar å dra litt på åra, vil hugsa frå barneskulen at det hang eit stort kart framme i klasserommet, som viste arealet for Israels land, landet til Abraham, Isak og Jakob. No vil altså dei høge herrar i det norske utanriksdepartement at dette landområdet skal innehalda to land, Israel og Palestina, og ifølgje deira tankegang vil ei slik løysing føra til fred i regionen.

Ynskjet om fred er eit edelt ønskje, men er tostatsløysing vegen å gå? Meiningane er delte, men det veg ikkje så tungt kva vår utanriksminister og statsminister, kva eg og du måtte meina om dette. Det har faktisk ingenting å seie når alt kjem til alt.

Stortinget med nytt vedtak om palestinsk stat

Høgare instansar må inn i biletet. Israel er ikkje eit kva som helst land på kloden vår. I Bibelen kallar skaparen av himmel og jord landet for «mitt land», landet han har valt seg ut mellom alle andre land på jorda.

Han har og valt ut Jerusalem, som vert kalla «byen til den store kongen». Han har for det tredje valt seg ut eit folk, og det er det jødiske folk; Israel. Ein stad i Bibelen seier han at den som rører ved dette folket, rører ved hans augnestein. Hans augo vaker på ein spesiell måte over denne byen, dette folket og dette landet. Han følgjer nøye med kva som skjer med landet sitt, folket sitt og byen sin.

Dela landet opp i to og gje eine delen til eit anna folk – er det vegen å gå? Bibelen har noko å fortelja oss i den samanhengen. Hos profeten Joel står det om at Gud vil føra folkeslaga ned i Josafats dal, og vidare: «Der vil eg halda rettargang med dei for Israels skuld, folket mitt og arven min, fordi dei spreidde dei mellom heidningfolka og delte landet mitt.»

Her står det svart på kvitt at dei som er med på å dela opp Israels land dreg Guds dom ned over seg. Merk deg dette, du utanriksminister, og legg deg det på minne.