«Trygg» er ikkje eit av kyrkjas kjenneteikn

I sommar har det vore debatt om kva som eventuelt gjer ei kyrkje «trygg» eller ikkje, etter eit intervju med MFs kommunikasjonsleiar Ragnhild Helena Aadland Høen i Dagen om hennar konversjon til den katolske kyrkja.

Sjølv om det er mange gode og forståelege grunnar til å ønskja seg ei «trygg» kyrkje, så er omgrepet «trygg» eit dårleg leiemotiv om ein vil driva med kyrkjeleg sjølvprøving. Då er det heller grunn til å vri på fokuset.

«Trygg» er nemleg ikkje eit av kyrkjas kjenneteikn, verken i den apostoliske truvedkjenninga eller i den evangelisk-lutherske tradisjonen.

I 1539 ga Martin Luther ut skriftet «Om konsil og kyrkja». I siste delen av dette skriftet listar reformatoren opp sju kjenneteikn på kyrkja. Det fremste av desse er Guds ord.

Kyrkja er staden der Heilaganden kallar på og fornyar Guds folk. Dåpen og nattverden følgjer som kjenneteikn to og tre i Luther si rekke. Deretter nøkkelmakta (tilgjevinga), tenesta og bøna.

Det er det sjuande og siste kjenneteiknet som er særleg interessant i denne samanhengen. Det er nemleg livet under krossen. Det å følgja etter Kristus. Livet som Jesu læresvein.

Evangeliet, Guds endelause kjærleik i Jesus Kristus, er altså gøymt under Jesu kross. Og akkurat det livet kjem diverre ikkje med nokon tryggleiksgaranti. Luther understrekar heller at det er eit liv som kan bli kjenneteikna av prøvingar og endåtil martyrium.

Den tyske, lutherske teologen og motstandsmannen Dietrich Bonhoeffer understreka i boka «Etterfølging» (Nachfolge, 1937) at kallet til å følgja Jesus Kristus, også kan innebera døden som kostnad. Heilt mot slutten av krigen vart Bonhoeffer nettopp avretta for å vore med på eit attentatforsøk mot Hitler.

Trygg er altså ikkje eit av kyrkjas kjenneteikn. Det inneber sjølvsagt ikkje at kyrkja er kjenneteikna av det motsette – utryggleik.

Nei, poenget er at kyrkja ikkje kan sikra seg. Så lenge ho lever i verda og ser det som sitt kall å føra sannferdig og trufast vitnesbyrd om livet i Kristus. I ope lende. På torget. For alle menneske.

Ingen kan difor ta patent på «trygge» kyrkjer – sjølv ikkje i vår verna plett av verda.