Minneord
Harry Wiig Andersen til minne
Det er vemodig å tenkja på at me ikkje lenger skal få høyra den sprudlande stemma til kjuaguten Harry Wiig Andersen. Han kom til Frekhaug i 1963 som lærar ved Nordhordland Folkehøgskule, og i alle år etterpå har han sett djupe spor etter seg, både i Meland, i Nordhordland og elles i inn- og utland.
I 1968 vart han «kasta inn» i rektorstillinga på folkehøgskulen, etter Olav Åmdal som døydde brått. Med sin enorme arbeidskapasitet og dugleik fekk den visjonære Harry’en setja sitt preg på vidareutvikling av folkehøgskulen, den største i landet.
Mange, både elevar og folk frå fjern og nær, er særleg takksame for dei opplevingsrike turane han, saman med kona Bjørg, år etter år arrangerte til Israel. Han var ein sann Israelsven, og det som skjer i Midtausten i desse dagar, ville nok ha fylt han med stor sorg.
Wiig Andersen gav ny «kveik» til ungdomsarbeidet i bygda. Me hugsar med glede tilbake til storstilt nyttårsfeiring på folkehøgskulen. Wiig Andersen kunne skapa fest!
I 12 år var Harry Wiig Andersen ordførar i Meland, vald inn for Senterpartiet. Også i denne rolla fekk han nytta sine uvanleg gode organisatoriske evner. Kommunen hadde ei ruvande utvikling, med tilrettelegging av bustadfelt og tilflytting. Det var på hans vakt HVPU-reforma vart gjennomført i landet, der Meland på fleire måtar kom til å stå sentralt i førebuinga. Wiig Andersen hadde tillitsverv i mange organisasjonar også på landsplan, og for sin store samfunnsnyttige innsats fekk han Kongens fortenestemedalje i gull.
Anten det var som songar i musikklaget eller som forkynnar og festtalar rundt om i større eller mindre forsamlingar – Wiig Andersen hadde ei eiga evne til å skapa stemning!
På bibelcamp med kubbespel, på bubil- og sykkeltur i Europa, på skitur på Kvamskogen, på trekkspelkonsert, på blåtur med familien, på Brannkamp (anten på Stadion eller framfor TV), på Rådhuset med april-spøk, på Genesaretsjøen, på seniorsamling, i møte med styresmakter – Harry Wiig Andersen hadde eit rikt spekter av interessefelt, og overalt var han like engasjert.
5. oktober sovna han stille inn. I djup takksemd for alt Harry Wiig Andersen har betydd for så mange, lyser me fred over hans lyse og gode minne!