Minneord Gerd Aas 14.01.1931–28.11.2022

Fredag 2. desember skein ei kald vintersol over kyrkjegarden ved Vestnes kyrkje da Gerd Aas fekk sin siste kvilestad her på jord. Ljoset over gravstaden samstemmer med Jesu ord; «Den som trur på meg skal leva om han så døyr.» Eit langt liv i tru og teneste er over, men gudsordet står fast.

Gerd Aas vart fødd 14. januar 1931 og vaks opp i Aasbygda på Vestnes saman med foreldra, ein bror og ei søster. Mora var frå Hitra og der var Gerd mange gonger i barndomen, og ho fortalde ofte om bestemor og den fine plassen der Gerd seinare fekk sin feriestad.

Gerd gjekk eit år på Vestborg handelskule og seinare eit år på Fjellhaug bibelskule.

Etter bibelskuleåret fekk Gerd jobb på BA (Barne- og ungdomsavdelingen ved Misjonssambandets hovudkontor). Der var oppgåva å formidle hjelpemiddel til barnelagsarbeidet rundt i landet. Gerd var spesielt opptatt av å leggje til rette for gutelagsarbeidet, noko som følgde henne heile livet.

«Til påske i 1964 sto nybygget på Vestheim ungdomssenter på Vestnes ferdig og husmor til Vestheim fekk vi – og er svært glade for – at Gerd Aas kunne ta den oppgåva. Dette førte då også til at vi fekk meir hjelp i barnearbeidet, der vi frå før har lite arbeidarar», kan vi lese i årsmeldinga NLM Sunnmøre og Romsdal krins dette året.

Frå 1964 og resten av sitt arbeidsliv var Gerd i teneste i «Sunnmøre og Romsdal krins». På Vestheim var Gerd husmor og dagleg leiar. Ho tok imot born og unge til leirar og helgesamlingar. Det vart ofte lange og travle dagar, matlaging til 120 born og 10–12 vaksne (som det var på ein leir i 1971) gjorde seg ikkje av seg sjølv!

Der var bryllaup, konfirmasjonslag og gebursdagsfeiringar – då skein det på Vestheim, lindukane var rulla, vindauga blanke – og maten var upåklageleg.

Mange unge jenter fekk god opplæring som kjøkkenjenter under Gerd si myndige hand, ho visste korleis ho ville ha det og sa tydeleg ifrå om jobben ikkje var skikkeleg gjort. Men så spanderte ho noko ekstra godt og gav ros når arbeidet var utført.

I tillegg til å vere husmor på Vestheim hadde ho også ein del lagsbesøk.

Gerd var på Vestheim fram til 1971, då vart ho tilsett som kretskasserar og flytta til Ålesund. I tillegg til kasserarjobben hadde Gerd etter kvart mykje ansvar for julemessene i krinsen. Ho var turar til Stavanger og bestilte varer frå Orient – og Norønna-salen i Skaregt. 5 var full av Kinavarer om hausten. Gerd organiserte varer til dei ulike messene i krinsen, tinga på forkynnarar som skulle køyre varene ut og preike på møta under messene.

Julemessearbeidet heldt Gerd på med i mange år også etter at ho slutta som krinskasserar i 1985, da var ho nokre år i kvinnearbeidet, besøkte foreiningar og så vart ho husmor på Bjorli Misjonssenter. I 1985 var den første kvinnehelga på Bjorli, det møtte fram 60 damer. «Gerd Aas trylla fram mykje god mat til ein flokk som var mykje større enn påmeldinga fortalde» – står det i årsmeldinga frå 1985. Det vart og arrangert fjellbibelcamping og fjell-leirar i mange år på Bjorli. Gerd var husmor på Bjorli Misjonssenter fleire år etter at ho vart pensjonist, til slutt var det helsa som stoppa henne.

Det er mange gode minner om Gerd og ord som beskriv ho er humor, truskap og gudsfrykt.

Vi takkar Gud for det Gerd gav i tenesta si – og for minna vi har frå samværa med henne. Det vart diverre slik at Gerd ikkje kjende og hugsa oss lenger, men minna om henne og om samværa med henne lever i oss.

Eit av de siste minna er frå ei kvinnehelg på Bjorli Misjonssenter der ho delte følgjande vers skrive av Anders Hovden:

Di rettferd er min bunad, mitt ljose sjelelin, min hovudkrans, mi kruna, min skatt, mitt perleskrin

Du gav meg alt av nåde, til vern mot domens våde, du dyre Frelsar min!

Din augnestein eg vere til eg er slokna sæl!

Din ljose engel bere til paradis mi sjel!

Då kverv dei siste skuggar, Du inn til ro meg ruggar, Ja, då er allting vel!