Ateist blei prest: – Eg vil vera der for folk og føra dei til Kristus

Den ferske soknepresten i Sokndal, lengst sør i Rogaland er teologisk konservativ.

Ein av grunnane til at han har vald å vera folkekyrkje-prest, er ønsket om å nå ut til dei som har det slik han sjølv hadde det, før han blei kristen i 2015.

– Eg vil vera der for folk og føre dei til Kristus, seier Tobias Lien.

Mista barnetrua, blei ateist

Lien var døypt og konfirmert i Kongsberg kyrkje, men trua falma utover i barndommen.

Lenge kalde han seg ateist.

Han trudde kristendommen var ein kjærleik folk hadde til tradisjon og det gamle.

Kyrkja hadde han eit blanda forhold til.

Til tider kunne han sjå på kyrkja som ein viktig kulturberar. Andre gonger var kyrkja berre unødvendig og utdatert.

Men etter ei sterk oppleving han hadde som 18-åring byrja noko å endre seg.

Sneik seg inn i kyrkja

Meir vil han ikkje røpe.

– Eg er nok litt forsiktig med å snakke om erfaring som om at det er det som gjer meg til ein kristen eller ikkje, men det var ei oppleving som eg ikkje klarte riste av meg. Det sende meg der kor eg kunne finne Kristus.

Lien tok først kontakt med ein kristen ven, som også er tidlegare ateist. Deretter tok han til søke opp kristent innhald på YouTube og lese i Bibelen.

Etter kvart sneik han seg inn på gudsteneste i Kongsberg kyrkje.

Nervøs sette han seg åleine på bakarste rad, i håp om at ingen skulle leggje merke til han.

Oppsøkte kyrkjelyd åleine

Lien gjekk etterkvart til nattverd og helste forsiktig på folk dei gongene han var i kyrkja, men det var ikkje aktuelt å ta kontakt med presten.

Ein gong han prøvde å snike seg ut etter gudsteneste, greip presten tak i han.

– Han spurde om eg ville vera med på konfirmantleir som leiar. Det var ein god måte å bli kjent med folk i kyrkjelyden. Det var ein stor forskjell på å høyre heime i ei ein kyrkjelyd der eg bidrog frivillig, samanlikna å berre gå dit som gjest, seier Lien.

Han meiner den enklaste måten å koma inn i ein kyrkjelyd på er å bli med i ein aktivitet.

I 2015 blei han kristen, men det tok nokre månader før han stod fram som truande.

«Du må ikkje slutte å drikke»

– Eg var nervøs for kva folk ville sei og tenkje. Det er ein terskel i dag å tørre å sei til folk at du er kristen. Det er noko mange ikkje forstår så lett i dag, noko som opplevast fjernt og ulogisk.

– Det kan gjere det litt krevjande å snakke om trua og forsvare ho, seier soknepresten i dag.

Mange blei overraska av Lien sitt nye livsval. Kompisar reagerte med vantru.

– Nei?! Det får du ikkje lov til, var ein reaksjon.

Ein annan ville forsikre seg om at Lien framleis ville vere med ut på byen i helgene.

I starten var Lien med ut og drakk. Då fekk han kjenna på korleis det er å stå aleine i trua.

Gjekk fordi han var kristen

Ein gong på Kongsberg jazzfestival kom Lien i snakk med nokon han ikkje kjende så godt.

Han gløymer ikkje reaksjonen deira då det kom fram at han var kristen.

– Då reiste dei seg opp og gjekk.

Det fekk han til å tenkje.

– Det er nok mange unge i dag, som synest det er veldig vanskeleg å halde på trua og vere open om ho, særleg på skulen.

Samtidig har han opplevd mange positive haldningar frå vener og familie, no som det første sjokket har lagt seg.

– Alle har møtt meg med stor forståing og varme. Det eg kanskje var redd for var nok meir oppi hovudet mitt, seier 28-åringen.

Ny livsstil – blei tryggare

Etter vidaregåande flytta Lien til Surnadal for å gå på folkehøgskule i to år, medan han tygde på prestekallet. Etterpå starta han på teologistudiet ved VID vitskapelege høgskole i Stavanger.

Det blei som kompisen til Lien frykta.

I åra etter vidaregåande var han stadig sjeldnare med ut på byen.

– Det høyrer med ei herleggjering i det å vera kristen og døypt. Samtidig endra interessene mine seg gjennom åra. Eg var ikkje interessert i å vere ute på natta lenger, fortel den ferske sokndølen.

Han legg til at han har blitt tryggare på seg sjølv etter han slutta å gå ut på byen.

– Eg er tryggare nå. Den kulturen vi har i Norge med å drikke kan opplevast som litt tom. Det er godt å ha ei helg til å slappe av og vera sosial utan å trenge å blande alkohol inn i det.

Nestleiar i konservativt nettverk

Tobias Lien er nestleiar i Frimodig kyrkje ung.

Han skildrar organisasjonen som eit veksande nettverk av medlemmar i Den norske kyrkja som vil ta Bibelen på alvor og som ser på ekteskapet som ei ordning mellom mann og kvinne.

– Kva tenkjer du om dei som melder seg ut, mellom anna fordi dei meiner det ikkje er rom for to ekteskapssyn i kyrkja?

– Eg forstår det, for i studietida var eg mykje fram og tilbake sjølv om kor eg ønska å tene. Men det må vera rom for begge syn, slik som det er vedteke i Kyrkjemøtet, sjølv om eg veit det er veldig vanskeleg i mange kyrkjer.

I sommar var Lien på gudsteneste der han opplevde at presten brukte mykje av preika på å omtale konservative som fariserarar.

– Å sitte der som konservativ i gudstenesta var tøft. Slik er det nok for mange, og det burde kyrkjeiinga ta på alvor.

28-åringen understrekar at han har frimotet som trengst til å tene kyrkja med sitt ekteskapssyn.

– Eg har stor forståing for at folk synest det er tøft og vanskeleg, men vi har det frimotet vi har, enn så lenge. Får vi ikkje rom i Den norske kyrkja får, vi rom ein annan stad, seier han.

Lov og evangelium

Lien håpar å få til tverrkyrkjeleg samarbeid i Sokndal. Han er trygg på at han har hamna på rett stad.

Som sokneprest håpar han å forkynne ein sunn balanse mellom lov og evangelium.

Frå oppveksten på Austlandet huskar han at mange hadde høyrt om ein gud som elskar dei og vil gi dei evig liv.

Han minnest at dei lo av bodskapen som unge.

Utan lova såg dei ikkje kva dei skulle med evangeliet.

– «Så klart, kvifor skulle ikkje Gud elske meg og gi meg evig liv? Eg gjer jo så godt eg kan», kunne folk sei.

På andre sida har han treft menneske andre stader i landet, som har opplevd ei såpass stor forkynning om lova at dei ikkje har klart å gripe tak i evangeliet.

– Mi oppgåve er å forkynne evangeliet først, så kan lova komme til, dersom teksta sjølv viser til det, fortel 28-åringen.

Vil gjera seg tilgjengeleg

Det er viktig for den unge soknepresten å vera varm og imøtekommande med soknebarna.

– Eg vil vere ein prest som det er trygt å gå opp til, også for dei som ikkje kjenner meg, seier Tobias Lien.

Han veit kva han snakkar om.

– Då eg var ung var det ein terskel å gå bort til ein prest. Nå som eg er prest sjølv håpar eg at det er innlysande for alle at eg er tilgjengeleg.