Bibelleseplan og nordlandskaker

Dagen har utfordret 24 personer som skriver om det som gjør advent til en spesiell tid for dem.Her kan du kikke på de andre adventslukene.

Sola held på å stå opp, det er varmt ute og klokka er 04:50. Det går mot sommar i Peru, og det er med andre ord ingenting som minner om verken advent eller jul i Noreg.

Eg vaknar og tenker på om eg burde stå opp enno tidlegare, kanskje kl. 04:00, slik at eg kan tenne nokre lys medan det framleis er mørkt ute. For det er vel det som minner om advent og jul? At det skal vere kaldt, guffent og mørkt ute. Men så var det vel kanskje ikkje det verken advent eller jul handla om?

Det eg har lært meg å sette pris på med jul i utlandet, er at det er færre forventningar og færre tradisjonar. Kanskje ikkje for dei som er her i frå, men for meg og min familie som er utlendingar.

Me er gjestar i landet og lærer stadig meir om korleis dei feirar jul her. Kanskje me kan ha ei blanding av det dei har og det me har frå Noreg?

Her blir dei kunstige juletrea satt fram 1.desember og husa blir pynta med blinkande lys. Eg har klart meg i Peru i snart seks år utan å kjøpe noko særleg julepynt eller juletre, det kjennes jo framleis litt rart ut å sette fram juletreet og julepynt då det er sommar og varmt ute.

Men no, etter å ha fått ektemann, barn og hund samt gjentatte observasjonar frå mange peruanarar om at det manglar eit juletre, har me endeleg gått til innkjøp av eitt i år og det blei eigentleg ganske koseleg.

Sjølv om det einaste som minner om jul er dei kunstige juletrea som står rundt omkring, prøver eg å gjere to ting kvart år i advent. Målet mitt er å ha mest fokus på kvifor det er advent og jul og mindre fokus på alt ein føler ein burde gjere eller må.

Eg har alltid ein bibelleseplan som handlar om jul. Det er godt å få fokusert på det jula eigentleg handlar om. Det er ikkje alle tinga ein må gjere, alle pakkane ein burde kjøpe eller alle kjeksa ein burde lage. Det er Gud som kom ned til oss. Ein bodskap som eg gjerne vil hugse på kvar dag.

Sjølv om det ikkje er julekakene som gjer at jula blir jul, så koser eg meg alltid meg å lage nordlandskaker i byrjinga av desember. Med hornsalt og ei lita takke frakta ut frå Noreg og ein lokal sirup, så blir det noko som liknar. Dei blir kanskje ikkje slik som tanta mi sine, men dei er i nærleiken.

Så no sit eg her, Bibelen er opna, nordlanskakene står på bordet og treet skin i bakgrunnen.

God advent!