Eldre kjem til tru på bedehustreff

Det er torsdag føremiddag. Ledige stolar er knapt å sjå i kjellaren på Langevåg bedehus. Fiolinsensasjonen Lill Szeflinski (9), som denne hausten deltek i Norske talenter, er dagens gjest saman med pianist Jan Hovden som har undervist på Griegakademiet i 30 år og reist verda rundt som konsertpianist. Han er sjølv oppvaksen på bedehuset Langevåg, tettstaden på øya Sula.

På den andre sida av Borgundfjorden lyser Ålesund kvit i haustsola.

– Det er ein veldig kjekk plass å vere, seier Svanhild Vedde medan fat med smørbrød vert sende rundt småborda.

Tydelegare tru

Første del av programmet er over. Bedehussongar, klassisk musikk og bordvers har vore sentrale ingrediensar - alt under lett og ledig leiing av primus motor Lars Erik Nesseth.

– Vi må ha litt kaffisukker også, seier ei kvinne som plasserer ei skål med Twist på bordet.

Svanhild Vedde fortel at ho var innom bedehehuset som barn, men har så ikkje vore her stort før ho vart over 80.

– Kva forhold har du hatt til kristentrua?

– Etter at eg begynner å bli gammal, kjem trua meir fram igjen. Eg trur det er ein Vårherre til, seier Vedde.

Ho fortel at besteforeldra hennar hadde Bibelen liggjande på kjøkenbordet.

– Dei fortalte meir om kristendomen enn foreldra mine gjorde.

Fornya og glad

Veninna Snefrid Veddegjerde har heller ikkje vore van med å gå på bedehuset som vaksen.

– Som jentunge var eg på bedehuset, men så begynte dei å bli så strenge. Det var synd å flire og ikkje lov å ta permanent, minnest Veddegjerde.

Då Svanhild Vedde inviterte henne med på føremiddagstreff, sa ho i utgangspunktet at det var noko ho ikkje kunne tenkje seg. Men så et ho seg overtale. Inntrykket var annleis enn venta.

– Det er veldig kjekt å vere med her. Etter at eg har vore på bedehuset, er eg fonya og glad, seier Veddegjerde.

Ruth Brathaug, som er veninne med Svanhild Vedde, har også kome tilbake til bedehuset på sine eldre dagar. Ho gler seg over at mange finn vegen til føremiddagstreff, ikkje minst dei som ikkje har vore å sjå der tidlegare.

Denne gongen er over 90 til stades. Gjennomsnittet denne hausten har vore på over 80.

Invitasjon til strevande

Møteleiar Lars Erik Nesseth annonserer komande temahelg om bøn og at dei på eldretreffet i desember skal få besøk av mannskapet på båten «Bruvik» som gjekk i rute i Nordhordland, men no er kjøpt av sunnmøringar. I vår var eldretreffet på dagscruise med båten til turistmagneten Hjørundfjorden.

Nesseth avsluttar samlinga med andakt om ting i livet som ein angrar på, er uroleg for eller sørgjer over.

– Jesus spør: Kva vil du eg skal gjere for deg, seier han.

Han minner om løftet Jesus gir i Matteus 11,28: Kom til meg, alle de som strevar og ber tunge bører, og eg vil gi dykk kvile.

Ikkje eit møte

Etter knappe to timar er samlinga over. Nokre køyrer sjølve, andre vert frakta heim eller til institusjon. Nesseth står i døra og trykkjer hender og takkar for i dag.

– Utan eit slikt kollektiv som vi er, hadde det ikkje gått, seier han når lokalet er tømt.

Dei som er med i dei to teama med ansvar for eldretreffet, har samla seg rundt eit bord med maten som er til overs. Dei deler på ansvaret for servering, skyss, lyd og andre praktiske ting.

– Det skal ikkje vere eit møte, seier Liv Vågnes som har vore engasjert i eldretreffet i snart 20 år.

– Vi er opptekne av at det skal vere ledig, uformelt og med humor, seier Nesseth.

Lågterskel for eldre

Denne dagen kom ei kvinne for første gong som han har snakka med i ti år. Ho hadde ei mor som gjekk på bedehuset, men har ikkje gått der sjølv som vaksen.

– Ho fortalte at ho vil kome igjen, seier Nesseth.

Han ser stort på å drive eit lågtersketilbod for eldre.

– Vi opplever at eldre gir seg over til Jesus. Ein som gjorde det, var fleire-og-nitti år, seier han.

Dei arrangerte også Alpha-kurs over eit heilt år med ei gruppe eldre der den eldste var 93 år då dei hadde den siste samlinga.

– Avsluttingsmiddagen har vi enno ikkje fått ha fordi fleire har vorte hindra på grunn av helseutfordringar knytt til aldring, fortel han.

Ser seg igjen

I kjellargangen heng det bilete i svart-kvitt frå det gamle bedehuset i Langevåg. Der kan nokre av deltakarane på eldretreffet finne igjen seg sjølve som unge.

– Når dei kjem tilbake og er i 80-åra, opplever dei noko heilt anna enn det dei forlet. Vi har fått gode samtalar om det dei reagerte på den gongen. Vi ser at dei som var leiarar då, trekte grenser ut frå tankar på den tida og fordi dei var redde for at unge skulle falle frå trua, seier Nesseth.

Sjølv minnest han at han måtte velje mellom gutemusikken i ungdomshuset og bedehuset då han kom til medviten tru som 13-åring.

– Eg opplevde dette som frykteleg vanskeleg, seier han.

Fleire av kvinnene rundt bordet hugsar også at bukser, sminke og øyrepynt var heilt uakseptabelt for dei som bedehusjenter.

Viktig velkomst

To faktorar er særleg viktige for at føremiddagstreffet trekkjer så mange, meiner Lars Erik Nesseth: servering og velkomst.

– Vi står alltid ute i døra for å ta imot folk når dei kjem, seier Nesseth.

Han trur det også opnar menneske for bodskapen dei får høyre.

– Eg trur det set tanken i sving om det åndelege. Kanskje får vi meir respons på grunn av dette, seier han.