Kristenleiarar sit godt i sjefstolen

– Leiarar for kristne organisasjonar bør skiftast ut etter mellom fem og ti år i rolla. Det er avgrensa kor lenge ein klarer å vere nytenkande, sa generalsekretær i Bibelselskapet Ingeborg Mongstad-Kvammen til KPK då ho nyleg annonserte at ho sluttar i jobben etter sju år.

Ein gjennomgang Dagen har gjort, viser at mange leiarar i Kristen-Noreg er i faresona etter denne målestokken. Seks av dei største kyrkjesamfunna og organisasjonane har generalsekretærar som har hatt posisjonen i seks år eller meir. Lista inneheld tilsette, ikkje innvalde, kristenleiarar i kyrkjesamfunn, store misjonsorganisasjonar og paraplyorganisasjonar.

– Det er noko i det Mongstad-Kvammen seier, samtidig finst det ikkje eit fasitsvar. Magekjensla mi er at viss ein skal gjennomføre store, nødvendige prosessar, er fem år for kort tid, seier Jeffrey Huseby som er generalsekretær i Misjonsselskapet (NMS).

– Det er begrenset hvor lenge man klarer å være nytenkende, sier Ingeborg Mongstad-Kvammen, som går fra Bibelselskapet til VID vitenskapelige høgskole.Posted by Dagen on Wednesday, June 13, 2018

Nytt blikk

Ingeborg Mongstad-Kvammen går vidare til ei stilling som direktør for fagstøtte i VID vitenskapelig høgskole. Ho grunngir skiftet med at det vil vere bra for Bibelselskapet å få inn ny kompetanse og nye blikk utanfrå.

– I mange leiarstillingar er det sunt med eit skifte, seier leiar Knut Refsdal i Norges Kristne råd.

Sjølv er han i ferd med å avslutte eit åremål på seks år og har stor forståing for utspelet til Mongstad-Kvammen.

– I kristne organisasjonar treng ein å vere i kontinuerleg endring og få inn friske auge og nye perspektiv. Det er viktig å ikkje gå seg fast, seier Refsdal.

Om det er dekning for å seie at leiarane sit ekstra lenge i sjefstolen i kristne organisasjonar samanlikna med andre, er han derimot usikker på.

Lange linjer

Knut Refsdal peikar på at ein i alle typar leiargrupper treng ein kontinuitetsberar, nokon som har vore der lenge.

– Men det bør ikkje vere toppleiaren, seier han.

Jeffrey Huseby er samd i at ein treng nokon som held tak i dei lange linjene.

– Ein organisasjon som treng omstilling, treng også kontinuitet for å få køyrt ein prosess heilt gjennom, seier Huseby.

Sjølv kom han inn som leiar i NMS i 2011, og har vore med på det han kallar ei grunnleggande omstillingsfase.

– Det har vore verdifullt å få vere her så lenge for å ta den prosessen i mål. Men det er viktig at ein topp ikkje sit på overtid, det er aldri gunstig. Styret har ei viktig oppgåve i å følgje med og kaste leiaren når det trengst, seier Huseby.

Misjonsselskapet innførte åremål i 2011, nettopp med bakgrunn i eit ønske om meir fornying. Ordninga er i utgangspunktet 6+3+3 år. Huseby er no inne i sitt sjuande år på toppen.

– Før eg takka ja til denne perioden, blei det eit fint høve til å vurdere om eg framleis har noko å tilføre organisasjonen. Då opplevde eg at eg ikkje var ferdig med oppdraget, fortel han.

Gode vekslingar

På toppen av lista over lengesittande kristenleiarar, tronar Erik Furnes i Indremisjonsforbundet, ImF. Til sommaren har han hatt stillinga som generalsekretær i ni år. Han trur det er sunt å ha eit medvit rundt kor lenge ein blir sittande i sjefstolen.

– Det handlar om å få inspirasjon og fornying. Ein leiar bør avslutte før for mange andre tenker at ein bør gjere det, seier Furnes.

Indremisjonssjefen peikar på at ein sittande leiar samtidig har eit ansvar for at det blir gode vekslingar. Før ein gir frå seg stafettpinnen, bør ein altså ha tenkt over kven som kan passe til å ta organisasjonen vidare i neste etappe.

- Nokre gonger har ein sett at det skjer brå og brutale skifte i leiarstillingar. Det bør ikkje vere eit for stort vakuum når ein leiar sluttar, seier han.

Jag etter skifte

Furnes trur det kan vere sunt allereie før ein startar i stillinga å ha tenkt over kva som kan vere ei passeleg lang tenestetid. Ofte kan det vere nødvendig å ha eit meir langsiktig perspektiv på det arbeidet ein skal gjere, meiner han.

– Det er avgjerande med ein viss tidshorisont for å bygge relasjonar og tillit. For ImF sin del er det først dei siste par åra vi har gjort radikale endringar, etter å ha jobba med strategi den første delen av tenesta mi, forklarer han.

Han viser til at medan det i næringslivet ofte er eit jag etter turnover, ei endring, kan det nokre gonger vere fornuftig å hige etter det motsette, kanskje spesielt i kristne samanhengar.

– Ein bør ha større langsiktigheit i leiarposisjonar enn det som er moderne i dag, seier Furnes.

Huseby i Misjonsselskapet er samd i at å bytte leiarar på løpande band kan by på utfordringar.

– Eit skifte av toppleiar nullstiller organisasjonen. Det blir ein restart, og det kan vere både bra og dårleg. Det kjem an på personen og situasjonen i organisasjonen. Nokre gonger treng ein omstilling, å få inn ein «entrepenørtype» som kan skape noko nytt og føre fram ei endring. Når denne prosessen er ferdig, bør ein kanskje overlate skuta til ein leiar som har eigenskapar som ein «vedlikehaldsleiar».

Så lenge har dei sete i sjefstolen:

Indremisjonsforbundet (ImF): Erik Furnes (2009)

Norsk Luthersk Misjonssamband (NLM):

Misjonsselskapet (NMS): ­

Norsk råd for misjon og ­evangelisering (Norme): ­

Norges kristne råd:

Misjonskirken:

Normisjon:

Misjonsalliansen:

Frelsesarmeen:

Digni: Hjalmar Bø (startar 1. august 2018)

Den norske kyrkja: For tida ingen i stillinga som direktør i Kyrkjerådet. Jens Petter Johnsen hadde 31. mai sin siste dag på jobb etter 12 år i sjefsstolen. Tidlegare ekspedisjonssjef i Kulturdepartementet Ingrid Vad Nilsen startar som ny ­direktør til hausten.

Kirkens nødhjelp: For tida ­ingen i stillinga som generalsekretær i KN. Anne-Marie Helland hadde jobben frå 2012 fram til ho gjekk på dagen 25. mai i år på grunn av manglande tillit frå styret.