Reservasjonsretten og politisk samarbeid
Sjølv er eg faktisk i sterk tvil om Venstre er eit aktuelt samarbeidsparti framover. I siste landskonferanse i KrF tok eg til orde for å følgja med utviklinga i Senterpartiet, skriv Karl Johan Hallaråker.
«Ein skal høyramykje før øyro fell av».
Utsegna høver godt når vi sist torsdag høyrde debatten i Dagsnytt 18 mellom KrF og Venstre sine representantar i helsekomiteen:
Annonse
Nå må KrF roa seg ned (sic!), var Venstre sitt utgangspunkt.
Eg måtte klypa meg i armen. Kva røyndomsmanipulering er dette? Her har KrF inngått ein avtale med Høgre og Frp i samtalane etter valet. Som seriøse parti reknar vi med at dei står ved det underskrevne.
Venstre må ha underleg fantasi som kallar slik forventning for høg støy!
Det er jo Arbeidarpartiet og SV som har gått i bresjen med høglydt stormangrep.
Heile opposisjonen sin politiske kreativitet etter valet ser ut til å dreia seg om dette eine. Høgreordførarar har populistisk hengt seg på med utsegner som at det offentlege betaler jo, då kan ein ikkje reservera seg.
Kor langt kan ein koma bort frå verdikonservativ ikkje-sosialistisk tenking?
Venstre var ikkje med på avtalen. Det må vi ta til vitande. Men det er lov å undra seg over kor langt eit parti kan koma bort frå forsvar av enkeltmenneske sin integritet! Men utsegna nå om at det er KrF som må roa seg ned, tek kaka!
Det tør vera klart: Avtalen inneber nasjonale vedtekter som sikrar høve til reservasjon. Slik må det også vera.
Annonse
Kommunane skal så på sakleg grunnlag tilsetja og føra tilsyn med fastlegane i samsvar med lov/vedtekter. Skulle ein kommune velja yrkesforbod mot legar som brukar reservasjonsretten, vil det bli eit lovfesta intolerant samfunn med uante politiske konsekvensar.
Er det dette Venstre sitt frisinn ønskjer?
Slik utvikling er heilt unødvendig: Tenkjer ein roleg gjennom fakta - utan den populistiske ideologien som nå styrer debatten, skulle saka vera enkel:
Kvinner fåraborthjelp på legekontor eller direkte i sjukehus. (Denne saka dreier seg ikkje om abortspørsmålet. Det er gjentatt så mange gonger at det snart må gå inn!)
Dei legar som vil reservera seg ut fra sitt samvit i relasjon til liv og død, må framleis bli respektert. Det viser eit etisk medvite samfunn og kan bidra til refleksjon i heile samfunnet.
I praksis veit vi også at legekontor ofte har felles ventelister og brukar den fagekspertisen som er i legefellesskapet, på ulike felt. Abortspørsmålet treng ikkje vera unntak.
Vi er mange som undrar oss over Venstre. Sjølv er eg faktisk i sterk tvil om det er eit aktuelt samarbeidsparti framover.
I KrF har ein lenge - med mange gode grunnar - fokusert på problem med Frp. Sjølv har eg då i fleire samanhengar spurt om kva med Venstre? Det blir meir og meir eit aktuelt spørsmål.
Annonse
I siste landskonferanse i KrF tok eg til orde for å følgja med utviklinga i Senterpartiet. Eg ser det slik at skal vi utvikla eit sterkare sentrum i åra som kjem, ser det ut for at KrF har langt meir igjen for å bygga ut relasjonen til Sp enn til eit liberalt (les: meir og meir liberalistisk) Venstre.
Det har sjølvsagt sine utfordringar. Signalet frå avtroppande leiar og landsstyret sitt nei, er problemfyllt også her. Men det var då godt at stortingsrepresentantane ikkje blei bundne opp til denne triste konklusjonen.
Vi får håpa at Kjersti Toppe, legen i gruppa, med sin sterke faglege og dyktige politiske vurdering får gjennomslag.
I alle fall - slik situasjonen nå er, vil det vera svært uklokt å gå inn i regjeringa med det nyliberalistiske Venstre på vippen saman med den uavklarte verdiliberale delen av Høgre.
Etter mi vurdering er situasjonen nå slik at KrF aller mest treng utvikla sin eigen verdipolitikk på ein fagleg sterk måte.
Kombinerer vi nå røter og fornying på ein klok måte, trur eg fleire vil oppdaga at partiet har stort potensiale. Storting, fylkesting og kommunestyre/bystyre treng eit reflektert etisk medvite verdiparti.
