Slutta i jobben som 53-åring for å bli prest
– Eg hadde ikkje tenkt tanken på å bli prest, men fekk stadig fleire spørsmål om å bli det, seier Astrid Bondevik som nylig vart vigsla til prest for fyrste gong.
Det endra seg då ho fekk vite at MF vitskaplege høgskule skulle starte opp ei toårig erfaringsbasert presteutdanning.
– Eg kjende ei vissheit innanfrå på at det var vegen å gå.
Bondevik slutta i jobben på Høgskulen på Vestlandet og starta på studiet som ho var godt kvalifisert til.
Frå før av har ho master i cellebiologi, utdanning i kunstterapi og årstudium i pedagogikk og kristendom.
To år etter er ho ferdig utdanna prest som 56-åring. På søndag vart ho vigsla til prest i Sogndal og Fjærland der ho vaks opp.
Porten og Sogn avis har nyleg skrive om Bondevik.
– Fekk eit bilde
Den nyvigsla presten, som har vore kristen heile livet seier det er fleire ting som har leda ho til å bli prest.
Ho har budd mange år i Nord-Noreg. Utdanninga ho tok der som kunst-terapeut var med på å forme ho.
I kunstmiljøet var det ein del meditasjon.
– Ein gong då eg mediterte fekk eg eit bilde av at eg stod framme i koret i Stedje kyrkje.
Då skjønte ho ikkje bildet. I ettertid har ho opplevd det som ei bekrefting på å flytte tilbake til Sogndal og å bli prest.
Bondevik forklarar at meditasjonen ikkje skjedde i ei kristen setting. Det var ope for å påkalla noko som var godt for ein, for ho var og er det Jesus.
– Det at eg opplevde Gud som nær der, seier noko om at Gud er over alt.
Særleg gjennom studiet opplevde ho Jesus tydelegare og at ho kom nærare han.
Stillekveld
– Å vera stille i kyrkjerommet gir meg noko. Det har symbolikk og Gud er der, så det er eit godt rom å vere i.
Då ho flytta tilbake til Sogndal starta ho noko som heiter «Stille kveld» i kyrkja. Det består av ein liten refleksjon frå ho, tidebøn, salmar og ti minutt stillheit.
Ho fortel at det i den stille stunda kan vere godt å kvile augene på altertavla, glasmåleri eller berre sitje i stillheit.
– Du kan bli møtt av Gud der du er og slik du er.
På ei av samlingane blei Bondevik anbefalt å lysa Velsigninga.
– Eg kjende det var utruleg fint å få lysa Velsigninga. Eg blir heilt på gråten når eg fortel om det.
Seinare fekk ho spørsmål om å vere medliturg
– Eg vart kjempegira og sa ja med ein gong.
Før prestestudiet, arbeida ho i administrasjonen på Høgskulen på Vestlandet. Der var ho ikkje redd for å snakka om eiga tru med andre. Ho kjente det var trygt, og at Gud var med ho.
– Eg hadde ikkje tenkt tanken på å bli prest, men fekk stadig fleire spørsmål om å bli det. Seks år med utdanning i min alder er uaktuelt.
Då det vart mogleg å ta studiet over to år, søkte ho.
Prestevigslinga
De to siste åra med studier har ho budd i Oslo i periodar.
– Mann, barn, familie og alle har vore veldig støttande, fortel ho.
Det var mange til stades då Bondevik på søndag vart vigsla til prest i Stedje kyrkje.
Blant dei var biskop Ragnhild Jepsen, ordføraren, og rektor på Høgskulen.
Prost Kjell Olav Høstaker Nordheim leia prestevigslinga og fleire bidrog musikalsk og med lesing.
– Det var verkeleg ei fin oppleving.
Bondevik har arbeidd i Sogndal og kjenner mange. Ho seier det var flott at det kom fleire som ikkje plar å gå i kyrkja.
– Eg brenn for at dørstokken i kyrkja skal vera låg og det skal vera lett å komma. For det er fleire enn dei som oppsøkjer kyrkja som har ein lengsel etter å kjenna Gud i denne usikre tida.
Møte med kjærleik
Den nyvigsla presten er opptatt av å bruke eit språk som vanlege folk forstår i gudstenesta.
– Det er viktig for meg å formidle Guds nåde og kjærleik. Behovet for å vera nær Gud veks når menneske blir møtt med opne armar, omsorg og kjærleik. Slik kan ein kjenne behovet for syndstilgjeving, noko som skal komme innanfrå.
56-åringen seier ho har levd så lenge at ho har erfaringar med å vende seg til Gud når ho har utfordringar.
– Det er ein styrke i møte med andre. Eg trur eg har ei forståing for kva det vil sei å vere eit menneske.
Bondevik gleder seg over å starte den nye arbeidskvardagen. Den neste månaden står blant mykje anna, fem vigsler for tur.