Tonane frå City Radio har stilna, men Gunvor ber om å kome på lufta igjen

Det er nyttårsaftan 2023. For Gunvor Lærum (76) er det ikkje berre siste dag i året.

Tallause gonger har ho sett seg ned ved miksepulten og mikrofonen, men denne morgonen må ho kjempe med tårene.

Det er siste sending for den 34 år gamle kristne lokalradioen.

Programleiaren bit tennene saman og seier:

– God morgen og Guds fred. Dette er City Radio.

Så deler ho eit bibelvers frå profeten Nehemja:

«Vær ikke bedrøvet! For gleden i Herren er deres styrke.»

Ho gjennomfører sendinga og ber fram ei helsing frå sin medarbeidar Anne Merete Breivik.

Slutt på samarbeid

Sidan har mikrofonen vore muta. Studioet med tallause kassettar, lydband og CD-ar står der tilsynelatande som eit minnesmerke over ei tid som var.

Men slik tenkjer ikkje Gunvor.

– Gitt opp? Nei, slett ikkje, seier ho med ettertrykk.

Håpet er at det finst nokon andre å samarbeide med. For samarbeid må til om ein skal drive ein liten lokalradio i 2024. I mange år har sju kristne stasjonar i Bergen utgjort Kristenradio Vest.

Frå årsskiftet er det slutt for samarbeidet. Økonomien skranta, og det var ikkje lett å få tak i yngre folk til å føre arbeidet vidare.

Alt er klart

I leiligheten hos Gunvor Lærum (76) står utstyret klart til å bli tatt i bruk igjen. Miksepulten, kassett- og CD-spelarane og tettpakka hyller med gamle opptak fyller store deler av gjesterommet.

Heime i Nesbyen dreiv ho ein kristen bokhandel då ein journalist og predikant fridde og ville ha henne over til Bergen. I City Radio var Arnold Lærum redaktør og profil. Ei tid dreiv dei også med tv, men blei utkonkurrert då konsesjonsvilkåra vart endra til fordel for større kommersielle aktørar.

Radio krev mindre ressursar. Med idealisme og enkelt utstyr har fleire aktørar halde ut heilt til det siste.

Greier seg med ein knapp

Gunvor hadde stått ved Arnold si side og visste det meste om radiodrifta då han fekk kreft og døydde våren 2018.

Ho vil gjerne spele kjenningsmelodien for oss og set seg ned ved miksepulten. Med ei øvd høgrehand flytter ho ein spake opp og ned.

Ho brukar berre volumknappen. Alle dei andre knappane er innstilt nøyaktig slik dei var då Arnold gjekk av lufta siste helga i februar 2018.

– Du vågar ikkje ta i dei andre knappane?

– Nei, for all del! Då veit eg ikkje kva som skjer. Eg har ikkje rørt dei. Det vågar eg ikkje. Men eg greier meg godt med volumspaken, seier Gunvor og ler så det rungar i rommet.

– I mitt ess

Gunvor Lærum opplevde ei gjennomgripande kristen omvending som 35-åring og har heile tida etterpå hatt eit brennande ønskje om å fortelje om Jesus til andre. I kåpelomma har ho gjerne med seg ein traktat som inviterer mottakaren til å bli kjend med Frelsaren og med City Radio.

– Menneskefrykt? Nei, nei, nei. Det kjenner eg ikkje på. Ikkje det grann. Eg er i mitt ess når eg kan dele ut traktatar. Då kjenner eg meg heilt fri, seier Gunvor.

Noko mediemenneske hadde ho aldri tenkt å bli, ikkje før ho trefte ein mann som ivra etter å fortelje om Jesus i eteren.

– Eg var ikkje i tvil då Arnold døydde. Eg måtte ta over og føre arbeidet hans vidare. Han har etterlate seg så mykje verdifullt, seier ho og tek eit opptak datert 1968 ut av dei velfylte hyllene.

– Alltid frelsesbøn

Ektemannen sin bodskap om synd og nåde, fortaping og frelse har vore ein berebjelke i programma også etter at han måtte gje tapt for kreften. Gunvor har ramma forkynninga hans inn med musikk, eigne eller Anne Margrete Breivik sine dikt, bibelvers og bøner.

Eit tilbod til born er også eit fast innslag på sendeplanen, det same er eit opptak med norsk-amerikanaren Arnold på engelsk.

– Og frelsesbøn. Aldri eit program utan frelsesbøn, legg ho til.

– Veit du kven eller kor mange som har høyrt på progamma dykkar?

– Nei, eg må berre føle meg fram, kjenne i mitt indre at det fungerer. Det var meir tilbakemeldingar før, nesten ingen dei siste åra, seier ho.

– Ein måte å leve på

Både Gunvor og ektemannen har ei fortid i Dagen, han som journalist, ho som annonseseljar. Radioverksemda held lenge til i avisa sine lokale, men for snart 20 år sidan flytta dei alt teknisk utstyr heim til blokka på Landås.

– Det har vore ein måte å leve på, seier Gunvor.

Ho har gard i Hallingdalen og tek ofte toget over fjellet for å sjå til huset og den gamle Opel Corsaen. Med sendingar laurdag og søndag har ho mesteparten av veka til disposisjon austpå.

– Eg er alltid tilbake i Bergen i god tid før sending, seier ho.

Klar for nytt «God morgon»

Ho snakkar framleis om radiolivet i presens og vil ikkje godta at det er slutt.

Bodskapen hennar kjenner ikkje geografiske grenser, sjølv om City Radio var del av ei større rørsle av ihuga kristensjeler i bygd og by. Mange ville på lufta med den glade bodskapen då kringkastingsmonopolet blei avvikla på 80-talet.

Ho håpar og ber om at det skal dukke opp ein samarbeidspartnar, ein som vil hjelpe henne til å kome på lufta igjen:

– Det treng ikkje vere nokon her i Bergen.

For første gong sidan ho gifta seg i 1990 har Gunvor Lærum opplevd to veker utan City Radio. Ho reiser seg frå stolen i stova og set seg ned ved mikrofonen. Ho feidar ned eit smektande hallelujavers og seier håpefullt:

– God morgon og Guds fred. Dette er City Radio.