Etter to år med krangling fekk Asle (20) og 200 andre bedehus-ungdommar endeleg besøk av politikarane på Klepp
— Kanskje bryr dei seg ennå litt om oss, undrar ungdomsleiar Asle Haddeland.
Bak ein massiv traktor etterfølgt av ein bil med misjonssamband-logo og forbi ein russedress med påskriften «I <3 Israel», sit åtte vaksne menneske inst inne i eit hjørne Kleppe bedehus.
Fem av dei representerer Klepp Høgre, to av dei representerer Miljøpartiet De Grønne og ei representerer Senterpartiet.
Over politikarane heng eit stort bilete av den gode hyrde som reddar den bortkomne sauen. Rundt omkring står ungdommar i flokk og kastar stolne blikk på dei vaksne.
— Vi er her for sjå kva vi brukar pengane våre på, seier Åslaug Årsland Grude (Sp) før møtet startar.
Kommunen har mellom anna løyva utstyr og fire millionar kroner til nybygget på bedehuset. I kristenpressa derimot er kleppolitikarane mest kjende for det dei ikkje vil bruka pengane på.
Mistenker radikalisering
Grudes partifelle i Senterpartiet, Arild Børge Skjæveland, er ein av dei som har gått hardast ut mot kristne organisasjonar i kommunen. I Dagen kalla han det som føregår på bedehusa for radikalisering.
I 2021 tok han til orde for å lage nye krav til organisasjonane som skulle få tilskot av kommunen.
I dei nye retningslinjene må laga rekna alle medlemmer eller deltakarar som likeverdige når det gjeld å kunne veljast til styre, tillitsverv og posisjonar, uavhengig av mellom anna samlivsform.
Dette førte til at fem kristne organisasjonar mista sine tilskot.
Partane møttest ikkje ansikt til ansikt, men krangla i avisspaltene. For Rakel Oline Moi (18) kunne det gå på nattesøvnen laus.
— Det kjendest som at vi gong på gong blei fortalt at det vi gjorde på ungdomsforeininga ikkje var bra nok for dei. Fordi politikarane ikkje stolar på oss blei det vanskeleg å vise at vi stoler veldig på dei tilbake, seier ho til Dagen.
Frustrasjonen resulterte i eit lesarinnlegg i desember 2021 der ho inviterte politikarane på besøk til ungdomsforeininga (UF).
29. april 2023 kom dei.
Gjer som dei får beskjed om
Musikken på ungdomsforeininga denne kvelden blir høgare og høgare medan folk strøymer inn i forsamlingslokalet.
Så blir det heilt stille.
Lovsangsleiarene kjem opp på scena. Alle reiser seg. Politikarane på bakarste rad og.
Etter lovsongen kjem det ein film frå to unge UF-jenter. Dei er på besøk på eit hotell drive av kristne misjonærar i eit land der misjon er forbode.
— Dei som kjem på hotellet merker ein godheit i oss som andre ikkje har, seier jentene om kristne hotellgjester- og eigarar.
Spontant kjem UF-leiar, også kjend som Kompani Lauritzen-Asle, opp på scenen iført Crocs og raggsokkar.
Han utdjupar:
— Dei kristne som driv hotellet held på med snikevangelisering ved å spreie godheit, seier han.
Nede i salen kjem det stadig ungdommar dinglande inn. Under talen er møtesalen nesten full med om lag 200 deltakarar.
Samuel Kolltveit (18) talar om den bortkomne sonen, som bilete på Gud sin kjærleik.
— Eg grin sjeldan, men den vilkårslaus farskjærleiken er så sterk for meg, seier den unge talaren, tydeleg prega.
Etterpå blir alle i salen nok ein gong oppfordra til å reisa seg for å lovsynge. Igjen gjer politikarane som dei får beskjed om. Slik opplevde dei det.
Høgres listetopp: — Fantastisk
Høgre sin ordførarkandidat i kommunen, Ove Horpestad, har sjølv barn som har vore med i Ungdomsforeninga, og han har besøkt bedehuset fleire gonger i vaksen alder.
— Det var fantastisk bra, seier han til Dagen på telefon etter møtet.
— Kva var fantastisk?
— Alt. Folka. Talen. Songen. Heile opplegget. Og bygget som kommunen har sponsa med fire millionar kroner er blitt ein fantastisk flott ramme for å drive ungdomsarbeid.
— Enkelte vil sikkert synest det er forvirrande at ungdomsforeininga ikkje kvalifiserer til kulturstøtte viss «alt er fantastisk bra»?
— Me syns ikkje det er forvirrande. Politikarane ønsker ikkje å ta vekk støtta, me vil berre at ungdomsforeininga skal henge med i tida. Dei har gamaldagse statuttar, seier han og bruker Dagens kvinnelege utsende til å illustrere problemet med «det gamaldagse»:
— Det er ikkje så lenge sidan du som dame berre måtte stå på kjøkkenet, viss du skulle ha ansvar på eit bedehusarrangement, slik svigermor mi har gjort heile livet. Det er slike ting me vil forhindra med dei nye retningslinjene.
Sps listetopp: — God møteplass
Andrekandidat for Senterpartiet i Klepp, Åslaug Årsland Grude, hadde også rydda timeplanen for å gå på bedehuset denne kvelden.
— Eg syns det var veldig gildt å sjå så mange ungdommar som hadde det gildt saman. Det var mange ulike aktivitetar som dei kunne drive med og ein flott sosial møteplass, seier ho til Dagen.
— Var det noko negativt du reagerte på?
— Eg kan vel ikkje sei det er noko negativt som eg kunne sjå. Eg følte jo det var eit inkluderande miljø i ungdomsforeininga, men i organisasjonar som forvaltar skattepengar må alle kunne stille på lik linje og kunne veljast. Det står eg ved.
Til liks med Høgres ordførarkandidat har også Grude ungdommar som har vore aktive i UF.
Sjølv har ho hatt oppveksten sin på eit anna bedehus.
— Var det noko på Kleppe bedehus som stadfesta partifellen din sin mistanke om radikalisering?
— Ikkje sånn spesielt. Ungdomsforeininga her har jo ein litt annan standard enn det me vaks opp med på bedehusa på vår tid. Det har nok blitt litt meir opent.
Forsiktige optimistar
Etter møtet med politikarane er både Rakel Oline Moi og Asle Haddeland forsiktige optimistar:
— Det at dei sette av laurdagskvelden til oss betyr vel at dei er såpass nysgjerrige at dei ikkje synest at alt me gjer er berre «drid», seier Asle.
— Kanskje bryr dei seg framleis litt om oss, undrar han.
20-åringen trur kritikk og støttenekt blir lettare å svelge etter politikarbesøket.
— Nå kan eg i alle fall kvile i at politikarane veit kva dei snakkar om når omtalar oss.
Tar med seg kampviljen til Kristiansand
— Det har vore halvanna år med krangling og etterfølgande nederlag i nær sagt alle ledd; i kommunestyret, hos Statsforvaltaren, saksbehandlinga og Klagenemnda. Tilliten til lokale styresmakter er redusert, seier de. Var det verd det?
Rakel Oline blei politisk aktiv i KrFU etter debatten om Klepp-saka braut ut. Ho er ikkje i tvil.
— Når me har tatt kampen betyr det kanskje at kristne andre stader i landet slepp.
Ho får støtte frå kveldens talar, Samuel Kolltveit, frå Kristiansand.
— Eg fryktar dei kjem til å prøve å redusere trusfridommen til folk i heimbyen min også, men på grunn av kampen som Rakel Oline og andre kristne har ført ser politikarar andre stader i landet at me ikkje gir oss utan kamp, påpeiker han.
— Eit alternativ til den oppheita debatten i Klepp er å la kommunen ha sine retningslinjer og dei kristne laga ha sine, utan å gå i strupen på kvarandre. Kva tenker du om det?
— Trua og retten til å forkynne det eg trur på er det viktigaste i livet mitt. For meg er det ikkje eit spørsmål om gidd eg å kjempe for identiteten min. Eg kjem til å kjempe. Uansett, seier han.
Dersom det blir aktuelt har Rakel Oline følgande råd:
— Snakk direkte med motparten før du snakkar med media. Det er alltid enklare når ein treffest ansikt til ansikt.
På bedehuset nærmar klokka seg halv elleve. Politikarane har lagt inn årene for lengst. Ungdommane på si side gjer seg klare til bordtennisturnering.
For dei er kvelden ennå ung og lovande.