Ny Oase-leder: – Det å bli fylt av Anden er for verdifullt til at vi berre kan slutte

– Å ha ein journalist heime er krevjande, fordi det er ikkje så lett å «fake» noko her i forhold til på eit strigla kontor, seier Mette Boye.

Det er med blanda kjensler at den nye Oase-leiaren tek imot Dagen heime i Jørpeland.

På salongbordet står eit lekkert fat med forfriskingar. Frå dei store stoveindua ser vi ryfylkebyen og Idsefjorden bada i sol.

Alt er klart til besøk.

Likevel kjenner ho seg ikkje heilt klar, men dvelar ikkje ved det.

– Eg berre kjenner at det ligg så djupt i meg, det der med å vera ekte, ærleg og transparent, seier ho.

Det er slik Boye ønskjer at Oase skal vera også.

– Me har gått mange steg i retning av at folk kan vere der med heile seg. Me skal ikkje vera ei åndeleg svevegreie. Det er ekte liv, og det er det vi ønskjer veldig sterkt i heile leiarskapet.

– Så får sola berre komme inn og avsløre det som er av støv, seier Boye.

7.000 deltakarar

Oase-rørsla introduserte Den norske kyrkja for tungetale, profetiar og mirakel i vinteren 1977.

På det første «Hellig ånd-seminaret» var det lange køar for å sikre seg ein av dei 1.200 sitjeplassane på forsamlingshuset Storsalen i Oslo.

I benkeradene vedkjente deltakarar synd, gret og bøygde kne.

Og det var berre starten.

På det meste trekte Oase sine sommarstemne opp mot 7.000 deltakarar. Moderne lovsong, handspålegging og nådegåver fekk innpass på norske bedehus.

Vidare spreidde rørsla seg til dei andre nordiske landa, Latvia og Tyskland.

Her til lands har Hauge Business Network vakse fram frå Oase. Det same har dei tverrkyrkjelege bønnehusa.

Samtidig har det ofte vore bråk rundt Oase.

Fekk skandale-stempel

På sommarstemna har kontroversielle talarar frå utlandet fleire gonger dominert overskriftene.

Surpresa Sithole er ein av dei. Han hevda å ha vekt menneske opp frå dei døde.

På 90-talet var det importeringa av den såkalla latterrørsla frå Toronto som sette sinna i kok.

Var latterkrampe, grining og risting eit uttrykk for at Den heilaga ande hadde rørt ved folk? Var alt saman berre oppspinn? Eller hadde Oase-tilhengarane komme i kontakt med krefter som ikkje var av det gode?

Nokre debattar døydde ut. Andre har kome til i seinare tid.

Denne sommaren gjekk Dagen-redaktør Vebjørn Selbekk ut på leiarplass og kritiserte Oase for å ta inngangspengar på sine sommarstevne-møter.

Å ta inngangspenger på kristne møter er en uting

47 år etter unnfanginga engasjerer Oase framleis.

Fann retning for livet

Mette Boye fekk sitt første møte med rørsla som student, på oasesamling i Lovisenberg kyrkje i 1991.

– Det var ein lengsel og tørst, både det med forkynning og at dei opna for å bli bedt for. Eg hugsar at vi i bibelgruppa sat der med bibel og notisboka og lytta til Jens-Petter Jørgensen, fortel ho.

– Var det kjærleik til Oase ved første blikk?

– Det er ikkje mine ord, men eg hugsar dei samlingane betydde enormt mykje. Det gav mat og hjelpte meg i forholdet til Gud og med retninga på livet. Eg lærte å gå litt heilhjarta inn og rekne med Gud i alt det vi gjer.

Sjukepleiar, lærar, kommune, kyrkje og organisasjonsliv

Etter første møtet med Oase i 1991 har Boye har gjort mykje forskjellig.

Ho har sjukepleiarutdanning i botn, er utdanna lærar i helse- og sosialfag, i tillegg til å ha studert organisasjonsleiing og prosjektleiing.

Ho har arbeidd i kommune og i kyrkje, sist i Jørpeland kyrkje.

Det som, ifølgje Stavanger-biskop Anne Lise Ådnøy, var «ein fastlåst situasjon i arbeidsmiljøet» enda med at ho og mannen, Bård, slutta.

Dei høyrer i dag til Norkirken Strand.

Kjende seg dum

Gjennom oppturar og nedturar har Oase-rørsla har vore ein del av livet til Boye.

Det byrja med at ho og mannen, Bård, engasjerte seg i preste- og leiarnettverket i Oase. I 2002 blei ho spurt om å vera med i leiarskapet.

Ho sa ja, men opna knapt munnen heile første året.

– Eg følte at eg hadde ingen ting å gjere og kjente meg så dum.

I dag kan ho le av det, men den gongen var det alvor.

– Det sat ein kamerat av oss i leiarskapet, som fekk meg inn. Eg følte han hadde større tankar om meg enn han trengde å ha, utdjupar ho.

Ho blei verande i leiarskapet i 11 år.

Så blei det nokre år opphald, samtidig som ho var med som møteleiar, medarbeidar og talar i Oase.

For snart fire år sidan kom Boye inn i leiarskapet igjen som styreleiar. 27. september i år kom nyheita om at ho blir leiar for heile rørsla.

«Hun har de nådegåver og evner som viktige for å lede bevegelsen i tiden som kommer», skriv Oase på sine sider.

Boye bruker eit bilde frå 1. Korintarbrev om Kristi kropp.

– Vi er ulike delar av kroppen og vi trengst heile gjengen. Sjølv er eg kanskje ein «fot», som ønskjer om å bevege seg framover, slik ein gjer i aposteltenesta. Som fot kan ein fort bli irritert på til dømes ei hand som kan bli opptatt av små detaljar.

Med tida har ho sett verdien av å ikkje kutte ut kroppsdelar.

– Å vere ulike er ikkje ein trussel, men ein styrke når vi klarer å samarbeide, seier ho.

Vil bli flinkare

Boye har varsla i Vårt Land at ho kjem til å gjere «dumme ting» som Oase-leiar.

– Men eg vil leia slik at konsekvensane ikkje blir vonde og vanskelege for folk, viss eg gjere noko dumt. Viss det er noko dumt skal folk kunne komme til meg og vere ærlege om det. Det er noko eg håpar vil prega meg som leiar.

– Korleis skal du balansere omsynet til dei som har hatt vonde opplevingar, med usunn karismatikk, med dei som er redde for å miste den åndelege fornyinga som Oase representerer?

– Det hadde vore lettare å sei at nå sluttar vi med det, men det å bli fylt av Anden er for verdifullt til at vi berre kan slutte. Eg har eit ønske om at vi skal bli flinkare og flinkare til å dele klokt og sunt om det å bli fylt av anden.

– Ærleg, ekte og transparent, gjentek ho.

Meir jordnær karismatikk

Som døme på korleis jordnær åndeleg fornying kan sjå ut trekk ho fram ein eldre mann som kom på scena under årets sommarstevne.

– Han fortalde korleis han brukte tida si med Gud. Han begynte å syngje i tungetale. Han var eit døme på det enkle livet med Jesus i kvardagen. Vi må knytte dei åndelege opplevingane til livet, så det ikkje blir noko svevande og mystisk. Jesus var sjølv jordnær, poengterer Boye.

Lysbærerne: Vurderte å forlate menigheten, så fikk han et kall

– Kva har du lært av stormane du og Oase har stått i?

– Viss ein leier trygt og godt og sunt kan ein tole at noko blir gjort litt feil, og så gjeld det å jakte på gullet og spørje «kva held du på med nå, Gud, kva kan vi få tak i?» Utfordringa er korleis dette kan gi meining i vår norske kontekst.

Utfordringar ventar

Ho ser både moglegheiter og utfordringar for Oase i tida som kjem.

I det siste har ho gledd seg over kristne ungdommar, som ho meiner er meir frimodige og entusiastiske rundt trua enn kva som var vanleg då ho sjølv var ung.

Samtidig ser ho utfordringar med å nå unge vaksne i 20-åra.

– Den aldersgruppa, vi ønskjer å sjå i Oase-arbeidet, må visa meir igjen på scena. Oase blei starta av denne aldersgruppa, minner ho om.

Eit anna satsingsområde for Boye og resten av leiarskapet er å gi større rom for stilla; heime, på arbeidsplassen og på Oase-samlingar.

Ord til inspirasjon

Over pianoet til Mette Boye heng eit gammalt bedehusbilde av Jesus med falda hender og blikket vend mot lyset.

Under måleriet står bibelverset frå Johannes 17, 24: 24 «Far, eg vil at dei du har gjeve meg, skal vera hos meg der eg er, så dei får sjå min herlegdom, den du har gjeve meg fordi du elska meg før verda vart grunnlagd».

Desse orda har fått den påtroppande Oase-leiaren til å stoppe opp dei siste dagane.

– Det er det eg har lyst til, å vere der Jesus er og vere med på det han gjer, seier ho.