Therese Egebakken (25) om sin nye flamme (43): – Braut med fordommane mine
Fann kjærleiken i Tyrkia.
Publisert
Sist oppdatert
Ho er ein konservativ kyrkjepolitikar og bystyrepresentant frå Stavanger. Han er ein tidlegare muslim, nå ateist frå Istanbul. Nå vil dei to bygge ei framtid saman.
– Eg kjenner eg er ganske nøgd med livet nå. Eg er forelska. Og eg er lukkeleg, seier Therese Egebakken.
Annonse
Dagen møter den mektige kyrkjepolitikaren etter ho annonserte forholdet Facebook med eit smell:
«Dette er Ilker, min vakre tyrkiske kjæreste. Jeg er så takknemlig og stolt. Han gjør meg glad».
Les kva Ilker Coşkun sjølv seier om forholdet lenger nede i saka.
I debattar er ho framleis den alvorlege og hardtslåande politikaren, men når ho snakkar om den nye flammen kjem glimtet i auget fram. Ho får roser i kinna og stemma blir lystig.
Den nyvalde bystyrepreresentanten for KrF i Stavanger og den mest profilerte konservative politikaren i Kyrkjemøtet er i eit forhold med betydeleg eldre Ilker Coşkun frå Tyrkia.
Egebakken innrømmer det kan sjå rart ut, men ho vil ikkje gøyme han vekk. Ho vil vise han fram.
På utkikk etter ein mann
Det byrja tilforlateleg.
Annonse
Therese Egebakken hadde berre tulla litt med kollegaer om at ho ville ha ein mann.
– Eg ville ha ein som var hyggeleg og helst litt interessert i det eg held på med i kyrkjepolitikken, fortel ho.
Felles livssyn var ikkje noko krav.
Men at ho skulle finne seg ein ateist frå Tyrkia hadde ho likevel ikkje sett for seg.
– Eg hadde ikkje trudd det i min villaste fantasi, seier ho.
Men så tok livet ei uventa vending.
Var først skeptisk
På eit julebord i fjor sette sjefen henne i kontakt med bestekompisen sin, Ilker Coşkun, i Istanbul. Dei hadde eit par hyggelege digitale samtalar i etterkant, men Therese var skeptisk.
Annonse
– Fordommane tok litt over, seier ho.
Kva ville folk seie om at ho fann seg ein mann frå eit muslimsk land? Ein som var 18 år eldre enn ho? Kva om han berre ville utnytte henne?
Etter kort tid braut ho kontakten og tenkte ikkje meir på Ilker før ho skulle til Istanbul med ei venninne, eit halvt år seinare.
Då spurde ho Ilker om tips til aktivitetar i byen.
– Hadde du ingen baktankar?
– Ikkje i det heile tatt. Eg tenkte berre det kunne vere kjekt om han som lokal kunne vise oss rundt, fortel ho.
Og Ilker var ikkje vond å be.
Slik vann han Therese sitt hjarte
Annonse
Therese og venninna fekk privat omvising i Istanbul, og vel så det.
Dei opplevde å tatt vare på og varta opp av ein velkledd, høfleg og respektfull mann, ein som fekk henne til å senke skuldrene og le høgt.
– Han er eit anna menneske enn fordommane mine sa meg i forkant. Eg sa til meg sa til meg sjølv at «dette mennesket er veldig interessant».
Ho opplevde også at han skilde seg ut frå andre menn dei passerte langs gatene i Istanbul.
– Han kjendest litt vestleg.
– Vestleg?
– Nokre tyrkiske menn ser berre charterturistar når dei ser blonde folk. Dei kjem bort og vil selje noko. Ilker var ikkje sånn. Han var opptatt at venninna mi og eg skulle føle oss vel.
– Det gjorde inntrykk på meg.
Annonse
Etter ei halv veke saman byrja den unge kyrkjepolitikaren å bevege seg utanfor komfortsona.
– Såg det ikkje for meg
Mellom anna introduserte Ilker og søstera hans Therese og veninna for tyrkisk mat, musikk og dans.
– Eg husker eg tenkte «her er eg på ein tyrkisk danseklubb. Det var ikkje dette eg såg for meg», seier Therese og ler.
Dei fekk og god tid til å snakke.
– Det eg likte best var at han var så nysgjerrig. Han hadde brukt Google omsettar på artiklar eg hadde delt om Frimodig kyrkje og kyrkjepolitikk på Facebook før me møttest. Me sat lenge snakka om livet, religion og framtidsplanar, fortel Therese.
Ho delte om trua si og engasjementet i kyrkjepolitikken, medan han fortalde kvifor han no hadde forlate islam og var blitt ateist.
– Han trur islam berre er eventyrforteljingar, seier ho.
Annonse
Ingen ferieflørt
Før dei skildest siste kvelden i Istanbul var Therese, i kjent stil, tydeleg på kva ho meinte.
– Eg sa til han at han ikkje var ein ferieflørt. Eg ville bli gammal med han. Heldigvis var det gjensidig. Då var eg i himmelen.
Framtidsplanane blei lagt i ein fei. Therese skal pendle til Istanbul to til tre gonger i året, fram til ho er ferdig utdanna lærar og har fått fast jobb. Viss alt går etter planen flyttar Ilker då til Noreg, så dei kan gifte seg og stifte familie.
Vigsling og dåp av barna skal føregå i Den norske kyrkja, ifølgje Therese.
– Det forstår Ilker, og han seier det er greitt for han.
– Kva gjer at du våga å satse på forholdet?
Pause.
Annonse
– Eg kjenner meg møtt som den eg er, seier ho.
– Det var sikkert eit dødsteit svar, men det er faktisk akkurat slik eg opplever det. Eg kjenner meg sett og møtt som meg sjølv. Med han kan eg vere heilt ærleg og sei alt eg tenkjer utan å bli møtt med gjesp eller himling med auga. Han lyttar og stiller nysgjerrige spørsmål.
Pause igjen.
– Det har vore godt å oppleve nokon som lyttar på den måten, seier ho og legg til:
– Og så er ikkje dette ein tilfeldig tyrkar eg har plukka opp frå gata. Det er eit trygt å vite at me har sjefen min som felles ven.
– Meir liberal enn meg
Når kvelden kjem er samtalane med Ilker eit fast punkt på programmet. Ifølgje Therese kan dei snakka opptil tre timar kvar kveld.
– Han seier det er viktig me bli godt kjende, sjølv om me ikkje er med kvarandre i same land.
Annonse
Mellom anna har han tatt fram familiealbum, vist fram gamle minne og fortalt om foreldre, tanter, onklar og søskenbarn.
– Det er veldig koseleg å sjå kor viktig familien er for han, seier ho.
Ofte er politikk i kyrkja og elles i samfunnet tema i samtalane deira.
– Eg har nok vore litt seriøs kyrkjepolitikar, for eg vil han skal skjøne heile pakken. Nokre gonger får han kanskje litt lenger svar han han trudde, seier ho.
Kyrkjepolitikaren er blitt van med at Ilker har lest innlegga ho postar i sosiale medium når dei snakkar på kvelden.
– Han har lært seg å uttale Frimodig kyrkje og Kristeleg folkeparti, for å sei det sånn.
Therese Egebakken har etablert seg som ein markant stemme mot likekjønna vigsel og rosa kompetanse i kyrkja. Fram mot førre kyrkjemøte stod ho på barrikadane kjempa for å bevare retten til å forskjellsbehandle jobbsøkjarar til vigsla stillingar, som er gift med nokon av same kjønn.
– Han er nok meir liberal enn meg i nokre spørsmål, vedgår ho.
Annonse
– Positivt med muslimsk bakgrunn
Personleg tru kjem også fort på banen når paret snakkar.
– Han veit eg går fast på gudsteneste, at eg er ofte i kristne fellesskap, og at det er viktig for meg å be, lese i Bibelen og høyre på lovsong.
Ho trur det er ein fordel at Ilker kjem frå ein familie der religion er sentralt.
– Han skjønar kor viktig trua er i livet til folk og forstår verdiane.
– Håpar du han skal bli kristen?
– Eg har tulla med at han er misjonsprosjektet mitt. Nei då. Men eg seier til han at eg tenkjer at det eg trur på er sanninga, og at eg syns det hadde vore hyggeleg om han ein dag vile dele trua med meg.
– Kva seier han då?
– Han smiler.
Pause.
– Det er folk som seier at det blir trist for meg å ikkje kunne be saman med mannen min, men han seier han gjerne blir med på gudsteneste i kyrkja, og det gidd jo ikkje ein gong søskena mine, seier ho og ler igjen.
– Kva skjer med meiningsforskjellane når den store forelskinga går over?
– Ingen kjenner morgondagen, men det er ingenting som gir meg grunn til å tvile.
Men sjølv om Therese ikkje tvilar på forholdet er det andre som gjer det.
Langa ut mot skeptikarane
– Då eg oppdaterte Facebook-statusen var det mange som stussa. Dei skreiv melding og lurte på kva dette var. Fleire spurde faktisk om eg var hacka.
Therese skrattler.
– Dei trudde ikkje det var sant. Det var derfor eg la ut bilde av oss og fortalde om forholdet. Eg har ingen ting å skjule og er kjempestolt over å vera kjærasten hans.
I dag er det ingen som tviler på at Frimodig kyrkje-toppen verkeleg er i saman med den høge, mørke tyrkaren, som er 18 år eldre enn ho. Kjende og ukjende har sendt henne meldingar med formaningar og åtvaringar.
På eit tidspunkt fekk den unge kyrkjepolitikaren nok og gjekk kraftig ut mot dei som kritiserte henne for forholdet:
– Forstår du at folk stussar?
– Ja. Det blir forventa at ei som meg finn ein kristen mann frå nabokyrkjelyden. Når det ikkje skjer, forstår eg at nokon blir skeptiske, men det er ikkje dei som kjenner han, det er eg, og eg veit han er eit bra menneske.
– Eg er veldig glad det blei han, fastslår Therese Egebakken.
Ilker: – Ho får meg alltid til å le
Ilker Coşkun har lese gjennom saka og er kjend med publiseringa. Han skriv i ein epost til Dagen at han lot seg imponere over kor venleg og omsorgsfull Therese er.
– Therese er veldig snill, og det er verkeleg viktig for meg.
Vidare roser han henne for evna ho har til å få han til å le. Han peiker på at to personar kan ha mykje til felles, sjølv om dei har ulike meiningar.
– Eg veit veldig godt kven ho er og korleis ho tenker. Konservative verdiar og tradisjonar er viktig for henne, og så lenge ho er glad for å ha det slik, er eg glad, skriv 43-åringen frå Istanbul.
Om alt går etter planen treffest turtelduene igjen på slutten av året, i byen der aust møter vest.
