Morgonen som slukkar sorga

Første påskedag for omtrent 30 år sidan sat eg på fremste benk på galleriet på Remøy bedehus. Eg var rundt ti år gammal. I min barndom var påska forbunden med påskebibelkurs. Sunnmøre Indremisjon serverte kvart år ei solid ladning bibelundervisning frå onsdag i «den stille veka» til første påskedag.

Nordre og Søre Sunnmøre bytta på å arrangere kurset. Når det var på Nordre, var vi der kanskje berre ein dag eller to. Men når det var på Søre, var det møte dag ut og dag inn: Tre bibeltimar og eit kveldsmøte på dagane med mest program. Opplegget føresette med andre ord betydeleg møtekondis, men sant å seie var det langt frå at eg var på alle møta.

Likevel fekk eg med meg viktige inntrykk. Her vart det trekt opp store linjer frå Bibelen. Hendingar i livet til Abraham, Josef og Moses vart knytte saman med det som skjedde med Jesus fleire hundre år seinare. Offertenesta i tabernaklet i Sinaiørkenen og tempelet i Jerusalem var ikkje uforståelege og utdaterte praksisar, men tvert om talande førebilete. Mykje av dette gjekk over hovudet på meg, men det traff meg likevel i hjartet.

Påskehøgtida var eit klimaks, på godt og vondt. Langfredag hadde eit særeige mørke over seg, første påskedag eit særeige lys. Andre faktorar gjorde også påska spesiell. Det var familiebesøk, fellesskap og fritid. Det var vår og lysare tider. Det var snop i påskeegget og «Påskenøtter» med Roald Øyen på tv.

Dei fleste på min alder reiste heller til Bondalseidet i Ørsta for å stå på slalåmski enn å gå på påskebibelkurs. Men eg opplevde likevel at sam­funnet framleis var meir prega av høgtida enn i dag. Det var framleis stengde bensinstasjonar på langfredag og første påskedag.

Eg syntest nok ikkje at det var så gøy med møte, men det var vel heller ikkje meininga. Eg meinte dei gjekk glipp av noko, dei som ikkje var på påskebibelkurs. Det handla om heile dynamikken i påskebodskapen. Men særleg galdt det denne påskemorgonen, då pianisten begynte å spele og vi song «Påskemorgen, slukker sorgen». Det tende eit lys og ein varme eg aldri gløymer. Og framleis er det slik at lyset frå påskedag varer lenge etter at sola har gått ned denne dagen.

Teksten skreiv dansken N. F. S. Grundtvig i 1843. Melodien komponerte Ludvig M. Lindeman i 1864.

1. Påskemorgen slukker sorgen,

slukker sorgen til evig tid;

den har oss givet lyset og livet,

lyset og livet i dagning blid.

Påskemorgen slukker sorgen,

slukker sorgen til evig tid.

2. Redningsmannen er oppstanden,

er oppstanden i morgengry!

Helvede greder, himlen seg gleder,

himlen seg gleder med lovsang ny.

Redningsmannen er oppstanden,

er oppstanden i morgengry!

3. Sangen toner, vår forsoner,

vår forsoner til evig pris;

han ville bløde for oss å møte,

for oss å møte i paradis.

Sangen toner, vår forsoner,

vår forsoner til evig pris.

4. Bøtt er brøden, død er døden,

død er døden som syndens sold!

Nå ligger graven midt i gudshaven,

midt i gudshaven i Jesu vold.

Bøtt er brøden, død er døden,

død er døden som syndens sold.

5. Se, i skarer opp vi farer,

opp vi farer fra grav i sky.

Tungene gløder, Herren vi møter,

Herren vi møter med lovsang ny.

Se, i skarer opp vi farer,

opp vi farer fra grav i sky.