Morgonen som slukkar sorga

Første påskedag for omtrent 30 år sidan sat eg på fremste benk på galleriet på Remøy bedehus. Eg var rundt ti år gammal. I min barndom var påska forbunden med påskebibelkurs. Sunnmøre Indremisjon serverte kvart år ei solid ladning bibelundervisning frå onsdag i «den stille veka» til første påskedag.

Nordre og Søre Sunnmøre bytta på å arrangere kurset. Når det var på Nordre, var vi der kanskje berre ein dag eller to. Men når det var på Søre, var det møte dag ut og dag inn: Tre bibeltimar og eit kveldsmøte på dagane med mest program. Opplegget føresette med andre ord betydeleg møtekondis, men sant å seie var det langt frå at eg var på alle møta.

Likevel fekk eg med meg viktige inntrykk. Her vart det trekt opp store linjer frå Bibelen. Hendingar i livet til Abraham, Josef og Moses vart knytte saman med det som skjedde med Jesus fleire hundre år seinare. Offertenesta i tabernaklet i Sinaiørkenen og tempelet i Jerusalem var ikkje uforståelege og utdaterte praksisar, men tvert om talande førebilete. Mykje av dette gjekk over hovudet på meg, men det traff meg likevel i hjartet.