Rannveig meiner det stadig blir vanskelegare å vere konservativ

Kvar månad samlar det tverrkyrkjelege fellesskapet Lederforum seg i Bergen for å be saman.

Dei famnar bredt. Alt frå ortodokse prestar til evangelikale pastorar i byen er invitert.

Men ikkje alle er velkomne. Dei som er med må mellom anna slutte seg til det klassiske synet på ekteskapet.

I søndagens tekst ber Jesus om at alle som trur på han skal vere eitt.

Jesu bønn

Det er dei siste timane før Jesus blir tatt til fange, hengt på eit kors og drepe.

Han veit kvar vegen går; han har nyleg sagt til disiplane kva som vil skje med han.

Så, rett før Judas svik han, ber han til Faderen: «Eg bed at dei alle må vera eitt».

Lederforum

Det er god stemning då rundt 15 pastorar møtes på Lederforum i lokala til Kristent Fellesskap, ti minutt utanfor Bergen sentrum.

Dei startar med frukost.

Praten går laust. Det blir snakka om alt frå trivielle sider ved jobben til djupe, teologiske spørsmål.

Fleire av dei utykker overfor Dagen at dette er eit høgdepunkt kvar månad.

Etter ein time med mat og kaffi, går dei over til å søke Gud saman.

Bønn og spontan lovsong avløyser kvarandre. Nokre løfter henda, nokre ber i tunger, andre kneler, mens andre igjen står beint opp og ned.

Det blir bedt for byen. Kyrkjelydane. Pastorane. Studentane. Det kristne arbeidet og så vidare.

Etter ein time bønn, er det ferdig.

Eit einsamt yrke

Rannveig C. Møller jobbar som forsamlingsarbeidar på bedehuset Karmel i Bergen og er ofte med på forumet.

– Kva har det betydd for deg?

– Når ein ikkje har så mange kollegaer, er det er godt å kunne dele erfaringar og be saman med likesinna i same situasjon. Det er ei styrke å vite at du ikkje berre er ei lita forsamling, men at det er ein stor familie i heile byen som tener Gud.

Møller understrekar at forumet er særleg viktig for konservative, kristne leiarar.

– Det har blitt meir og meir utfordrande å halde på den konservative teologien. Då er det ein styrke å møte allierte i trua.

– Kva teologiske spørsmål er det som er krevjande å halde fast ved?

– Det er krefter som vil endre på alt frå synet på kjønn og samlivssyn til forståinga av kvifor Jesus måtte døy. Her kan vi be saman inn mot desse kampsakene, seier ho.

Eining

Håvard Berger er pastor i Kristkirken i Bergen og er hovudansvarleg for forumet.

Berger trur det tverrkyrkjelege initiativet har hatt betydd mykje for klimaet mellom kyrkjelydane i byen.

– Det er noko trygt med kyrkja i Bergen. Vi vil kvarandre vel og det er lett å samarbeide. Murane som ein gong var der mellom oss er rive ned, seier han.

Berger meiner kristen eining ikkje berre handlar om å samle seg over ein kopp kaffi, men også om å be saman.

– I bønn har vi fellesskap på eit djupare nivå. Bønnefellesskap plar å skape gode relasjonar, men gode relasjonar skapar ikkje alltid bønnefellesskap, seier han.

– Tar de opp ting de er ueinige om?

– Nei, ikkje i plenum, men det er sjølvsagt samtalar rundt bordet om ting vi har ulike syn på, seier han og legg til:

– Vi har plar bruke ei utsegn frå kyrkjefaderen Augustin, som seier at vi må ha «eining i det sentrale, fridom i det perifere og kjærleik i alt».

Økumenikk

Morten Gundersen er pastor i Kristent Fellesskap i Bergen og er med å leie forumet.

Han trur det har betydd mykje for det kristne landskapet i Bergen. Sjølv føretrekker å snakke om «kyrkja i Bergen» framfor dei ulike kyrkjelydane.

– Gud har berre éi kyrkje, sjølv om vi opererer med ulike konfesjonar, seier han.

Gundersen meiner samtidig at den kristne einskapen har visse grenser, trass i at forumet ønsker å famne bredt.

Alle som er med må forplikte seg på dei tre oldkyrkjelege truvedkjenningane og Lausannepakta. I tillegg må dei slutte seg til eit dokument forumet sjølv har utarbeidd, der dei legg den klassiske forståinga av ekteskapet til grunn.