Timoteus og oss: Overåndelege kristne

Timoteus kjente dei godt. Dei fanst i Efesus også. Alvorlege kristne med ein tydeleg peikefinger. Dei åtvara mot fleire av gledene som menneskelivet kunne by på. Visse typar mat – assosiert med tempelfestane – skulle avvisast. Ein kristen skulle heller ikkje gifte seg, for seksuelt samliv høver ikkje for den som vil vere åndeleg.

Gjennom kyrkjehistoria har det oppstått liknande rørsler. Møter vi slike, må vi prøve å rydde i tankegangen. Noko må avvisast kontant. Og i saker der ein ikkje kan seie kva som er rett eller gale ut frå Guds etiske bodord, skal det rå fridom.

Paulus kjende seg forplikta til å understreke: «For alt det Gud har skapt, er godt, og ikkje noko er til å forkasta når det vert teke imot med takk» (1Tim 4,4).